Беларусы могуць быць удзячнымі/ Belarusians can be thankful (Рут Уолер, ЮННРА)
Belarusians can be thankful (Memorial Evening Ruth Waller)
Пачну з таго, што Беларусы-такі могуць быць удзячнымі. Ва ўсялякім выпадку, прадстаўнікі Руху Салідарнасьці "Разом" супольна зь іншымі грамацкімі актывістымі ўганароўваюць памяць маладой амэрыканскай місыянэркі штогод ад 2009-га. 4-га жніўня яны зноў былі тут, каб разом памаліцца, запаліць ліхтарыкі й ускласьці кветкі на магіле Рут Уолер http://salidarnasc.livejournal.com/52495.html.
1, 2. Адбор фатаграфій рабіўся ў суполцы РСР https://www.facebook.com/groups/Ruch.Salidarnasci.RAZAM/. Астатнія, апроч архіўных, Juraś Navicki.
/
I'll start with the fact that Belarusians can still be thankful. In any case, the representatives of the Movement of Solidarity "Together" in conjunction with other social activists come to honor the memory of a young American missionary annual start since 2009. 4 August they were back here to pray together, light candles and lay flowers on the graves of Ruth Waller http://salidarnasc.livejournal.com/52495.html.
1 and 2. The selection was made of sliced images on a page on Facebook MST https://www.facebook.com/groups/Ruch.Salidarnasci.RAZAM/. More photos, along with archive, Juraś Navicki.
Сеньня, 5-га жніўня, Вайсковыя могілкі наведалі й супрацоўнікі амбасады ЗША ў Беларусі супольна з прадстаўніцтвам ААН у Беларусі.
/
Today, August 5, War Cemetery and visited the U.S. embassy staff in Belarus in cooperation with the UN Office in Belarus.
Ня буду пераказваць прамоў і пералічваць дапамогу, якую й сёньня працягваюць аказваць "незразумелыя ааноўцы" і іжэ зь імі "злобныя амэрыкосы", але нагадаю, што яны ўшаноўвалі памяць сваёй супрацоўніцы, 24-гадовай чэмпіёнкі Каліфорніі па тэнісе й місыянэркі, якая прысьвяціла сваё жыцьцё дапамозе Беларусом у той час, калі апошняя была ім так патрэбная.
/
I will not retell reche and remit the help that and today continues to provide "UN personnel without understanding" and others like them "evil Americans", but remember that they may honor the memory of his employee, 24-year-old champion of the California Tennis and missionary who dedicated her life by Belarusians at a time when the latter was it so necessary.
...Усё пачалося, калі, прачытаўшы кароткую зацемку на Радыё Свабода пра Рут Уолер, Тацяна Грачанікавазгадала, як ейная маці, Тамара Хведараўна Місейчык распавядала ёй (Тацяна тады была яшчэ юначкай), гісторыю пра "амэрыканку Рут, якая яе (Тамару Хведараўну) ўратавала". Я патэлефанаваў самой Тамары Хведараўне і пачуў, што яе прыводзіла на магілу Рут яе (Т.Х.) маці й казала, вось, маўляў, тут пахаваная твая выратоўніца. Справа ў тым, што 14-гадовая Тома, якая разом зь іншымі Беларусамі перанесла на сабе ўсе цяжкасьці вайны й нямецкай акупацыі, пасьля моцна хварэла на сэрца (што сказваецца й сёньня). І нібыта маладая місыянэрка асабіста паспрыяла ўладкаваньню Томы ў санаторы ў Астрашыцкім Гарадку, дзе яе за два месяцы паставілі на ногі. Атрымліваецца, у любым выпадку, Рут выратавала не адно пакаленьне Беларусоў...
/
It all started ... when reading the short note about Ruth Waller Online Radio Liberty, Tatiana Grechanikova recalled how her mother, Tamara F. Miseychik told her (Tatiana was still young then), the story of "American Ruth that her (Tamara F.) saved. " I called the most Tamara Fedorovna and heard from her, "My mother brought me to the Tomb of Ruth and said - here is your savior buried." The fact that the 14-year-old Tomа, who along with others on the Belarusians suffered all the hardships of the war and the German occupation, when very ill heart (which affects today). The young missionary arranged for Tomа to a sanatorium in Ostroshitsky Тown where her two months on his feet. So, in any case, Ruth Savior more than one generation of Belarusians...
Санака Самарасінха.
- Калі маці распавядала мне, што яе ўратавала нейкая Амэрыканка, я ўспрымала гэна, як казку. Божа, якія Амэрыканцы ў Беларусі? Задкуль?! І вось толькі нядаўна ўведала, што гэна не сямейная легенда, а сапраўдны факт. Таму я сёньня, хоць і ўпершыню, але вырашыла аддаць, як-бы мовіць, даніну павагі й удзячнасьці гэнай самаадданай жанчыне. Ды й маме будзе вельмі прыемна. Зараз яна жыве ў Асіповічах, хварэе (яна з 1932-га), днямі паеду яе адведаць, усё распавяду, пакажу фота. Добра, што аанаўцы пайшлі, бо баюся, што сама-б не знайшла магілы Рут. Шчыра кажучы, хоць мама й кажа, што некалі паказвала мне яе, я ўжо й не памятаю, дзе яна была.
/
- When Моm told me that it had saved some American woman, I perceived it as a fairy tale. God, what the Americans in Belarus? Where from? And just recently I found out that this is NOT a family legend, but a real fact. So for the first time today I pay tribute and gratitude to this selfless woman. Yes, and my Mother will be very pleased. She now lives in Osipovichy, sick (it 1932 p.) One of these days I'll go check on her, tell all, show photos. Well, that UN personnel have gone - I'm afraid that, being alone, and would not find the place where Ruth was buried. Honestly, though Mom says that once was showing me her grave, I do not remember where it was.
Зь Ітоном Голдрычам.
Замежнікі кажуць, што гэна ці ня першы выпадок, калі да іх зварачаюцца з падобным расповядом. Што-ж, лепей позна, чым ніколі.
/
Foreigners say that it is the first time they are accessed with similar stories. Well, better late than never.
1941. Тома Місейчык. 1946. Яна-ж.
Нарэзка архіўных Фота Juraś Navicki.
/
1941. Tomа Miseychik. 1946. She is the same.
Cutting archival photos Juraś Navicki.
Удалося рэканструяваць, наколькі гэна магчымае, фота Рут.
Пачну з таго, што Беларусы-такі могуць быць удзячнымі. Ва ўсялякім выпадку, прадстаўнікі Руху Салідарнасьці "Разом" супольна зь іншымі грамацкімі актывістымі ўганароўваюць памяць маладой амэрыканскай місыянэркі штогод ад 2009-га. 4-га жніўня яны зноў былі тут, каб разом памаліцца, запаліць ліхтарыкі й ускласьці кветкі на магіле Рут Уолер http://salidarnasc.livejournal.com/52495.html.
1, 2. Адбор фатаграфій рабіўся ў суполцы РСР https://www.facebook.com/groups/Ruch.Salidarnasci.RAZAM/. Астатнія, апроч архіўных, Juraś Navicki.
/
I'll start with the fact that Belarusians can still be thankful. In any case, the representatives of the Movement of Solidarity "Together" in conjunction with other social activists come to honor the memory of a young American missionary annual start since 2009. 4 August they were back here to pray together, light candles and lay flowers on the graves of Ruth Waller http://salidarnasc.livejournal.com/52495.html.
1 and 2. The selection was made of sliced images on a page on Facebook MST https://www.facebook.com/groups/Ruch.Salidarnasci.RAZAM/. More photos, along with archive, Juraś Navicki.
Сеньня, 5-га жніўня, Вайсковыя могілкі наведалі й супрацоўнікі амбасады ЗША ў Беларусі супольна з прадстаўніцтвам ААН у Беларусі.
/
Today, August 5, War Cemetery and visited the U.S. embassy staff in Belarus in cooperation with the UN Office in Belarus.
Ня буду пераказваць прамоў і пералічваць дапамогу, якую й сёньня працягваюць аказваць "незразумелыя ааноўцы" і іжэ зь імі "злобныя амэрыкосы", але нагадаю, што яны ўшаноўвалі памяць сваёй супрацоўніцы, 24-гадовай чэмпіёнкі Каліфорніі па тэнісе й місыянэркі, якая прысьвяціла сваё жыцьцё дапамозе Беларусом у той час, калі апошняя была ім так патрэбная.
/
I will not retell reche and remit the help that and today continues to provide "UN personnel without understanding" and others like them "evil Americans", but remember that they may honor the memory of his employee, 24-year-old champion of the California Tennis and missionary who dedicated her life by Belarusians at a time when the latter was it so necessary.
...Усё пачалося, калі, прачытаўшы кароткую зацемку на Радыё Свабода пра Рут Уолер, Тацяна Грачанікавазгадала, як ейная маці, Тамара Хведараўна Місейчык распавядала ёй (Тацяна тады была яшчэ юначкай), гісторыю пра "амэрыканку Рут, якая яе (Тамару Хведараўну) ўратавала". Я патэлефанаваў самой Тамары Хведараўне і пачуў, што яе прыводзіла на магілу Рут яе (Т.Х.) маці й казала, вось, маўляў, тут пахаваная твая выратоўніца. Справа ў тым, што 14-гадовая Тома, якая разом зь іншымі Беларусамі перанесла на сабе ўсе цяжкасьці вайны й нямецкай акупацыі, пасьля моцна хварэла на сэрца (што сказваецца й сёньня). І нібыта маладая місыянэрка асабіста паспрыяла ўладкаваньню Томы ў санаторы ў Астрашыцкім Гарадку, дзе яе за два месяцы паставілі на ногі. Атрымліваецца, у любым выпадку, Рут выратавала не адно пакаленьне Беларусоў...
/
It all started ... when reading the short note about Ruth Waller Online Radio Liberty, Tatiana Grechanikova recalled how her mother, Tamara F. Miseychik told her (Tatiana was still young then), the story of "American Ruth that her (Tamara F.) saved. " I called the most Tamara Fedorovna and heard from her, "My mother brought me to the Tomb of Ruth and said - here is your savior buried." The fact that the 14-year-old Tomа, who along with others on the Belarusians suffered all the hardships of the war and the German occupation, when very ill heart (which affects today). The young missionary arranged for Tomа to a sanatorium in Ostroshitsky Тown where her two months on his feet. So, in any case, Ruth Savior more than one generation of Belarusians...
Санака Самарасінха.
- Калі маці распавядала мне, што яе ўратавала нейкая Амэрыканка, я ўспрымала гэна, як казку. Божа, якія Амэрыканцы ў Беларусі? Задкуль?! І вось толькі нядаўна ўведала, што гэна не сямейная легенда, а сапраўдны факт. Таму я сёньня, хоць і ўпершыню, але вырашыла аддаць, як-бы мовіць, даніну павагі й удзячнасьці гэнай самаадданай жанчыне. Ды й маме будзе вельмі прыемна. Зараз яна жыве ў Асіповічах, хварэе (яна з 1932-га), днямі паеду яе адведаць, усё распавяду, пакажу фота. Добра, што аанаўцы пайшлі, бо баюся, што сама-б не знайшла магілы Рут. Шчыра кажучы, хоць мама й кажа, што некалі паказвала мне яе, я ўжо й не памятаю, дзе яна была.
/
- When Моm told me that it had saved some American woman, I perceived it as a fairy tale. God, what the Americans in Belarus? Where from? And just recently I found out that this is NOT a family legend, but a real fact. So for the first time today I pay tribute and gratitude to this selfless woman. Yes, and my Mother will be very pleased. She now lives in Osipovichy, sick (it 1932 p.) One of these days I'll go check on her, tell all, show photos. Well, that UN personnel have gone - I'm afraid that, being alone, and would not find the place where Ruth was buried. Honestly, though Mom says that once was showing me her grave, I do not remember where it was.
Зь Ітоном Голдрычам.
Замежнікі кажуць, што гэна ці ня першы выпадок, калі да іх зварачаюцца з падобным расповядом. Што-ж, лепей позна, чым ніколі.
/
Foreigners say that it is the first time they are accessed with similar stories. Well, better late than never.
1941. Тома Місейчык. 1946. Яна-ж.
Нарэзка архіўных Фота Juraś Navicki.
/
1941. Tomа Miseychik. 1946. She is the same.
Cutting archival photos Juraś Navicki.
Удалося рэканструяваць, наколькі гэна магчымае, фота Рут.