-
Midnight Sun; Chapter 1: First Sight 1
Midnight Sun; Chapter 1: First Sight 1
ช่วงเวลาแบบนี้เองที่ผมอยากจะหลับได้บ้าง
เรียน ม. ปลาย
หรือจะเรียกว่าที่ล้างบาปสำหรับคนตายดี? ถ้าจะมีอะไรให้ผมได้ชดใช้กรรมที่ทำมาล่ะก็โรงเรียนก็น่าจะเป็นหนึ่งในนั้นด้วย ช่วงเวลาที่อยู่โรงเรียนคือความเบื่อหน่ายที่ผมไม่มีวันจะคุ้นชิน แต่ละวันที่ผ่านไปก็ซ้ำซากขึ้นทุกวันๆ
ผมเลยเหมาเอาว่านี่แหละคือเวลาหลับของผม ( Read more... ) -
Midnight Sun; Chapter 3: Phenomenon 2
Midnight Sun; Chapter 3: Phenomenon 2
เมื่อทีมช่วยชีวิตเริ่มเข้ามา (พวกผู้ใหญ่ เจ้าหน้าที่ถูกเรียกตัวมา
เสียงรถหวอดังมาแต่ไกล) ผมพยายามไม่สนใจเธอ แล้วหันมาจัดลำดับความสำคัญของสิ่งต่างๆให้ถูกต้อง ผมตรวจสอบทุกความคิดในลานจอดรถ คนที่อยู่ในเหตุการณ์ และคนที่มาถึงทีหลัง ผมไม่พบอันตรายใดๆ หลายคนแปลกใจที่เห็นผมอยู่ตรงนี้ข้างๆเบลล่า ( Read more... ) -
Midnight Sun; Chapter 3: Phenomenon 1
Midnight Sun; Chapter 3: Phenomenon
ที่จริงผมไม่ได้กระหายอะไรหรอกครับ แต่คืนนั้นผมตัดสินใจออกล่า ป้องกันไว้หน่อยก็ดี แต่ไม่พอหรอกผมรู้
คาร์ไลส์ไปกับผม เราไม่ได้ออกล่าด้วยกันสองคนเลย ตั้งแต่ผมกลับจากเดนาไล ขณะเรากำลังวิ่งฝ่าป่ามืดมิด ผมได้ยินเขาคิดถึงวันที่ผมไปลาเขาอย่างเร่งรีบเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว
ผมเห็นในความคิดของเขา ว่าอาการผมแย่มาก ( Read more... ) -
Chapter 2: Open Book (1/2)
Chapter 2: Open Book (1/2)
ผมเอนตัวพิงกองหิมะ ที่ถูกอัดกันเป็นรูปตามน้ำหนักตัวผม ผิวของผมเย็นลงเข้ากับอากาศรอบตัว สัมผัสของเกล็ดหิมะเล็กๆที่ผิวเหมือนกับผ้ากำมะหยี่
ท้องฟ้าปลอดโปร่ง ดวงดาวระยิบระยับ บางดวงส่องแสงสีออกฟ้า บางดวงออกสีเหลือง ดาวแต่ละดวงฉายแสงตัดกับท้องฟ้ามืดมิดอย่างน่าประทับใจ
งามอย่างวิจิตร หรือเคยงามอย่างนั้น คงต้องงามอย่างนั้นแหละ ( Read more... ) -
Midnight Sun; Chapter 4: Visions
Midnight Sun; Chapter 4: Visions
ผมกลับไปโรงเรียน ซึ่งเป็นสิ่งถูกต้องที่ควรจะทำ มันคือวิธีปฏิบัติที่ปกติที่สุด
ก่อนเลิกวันนั้น นักเรียนเกือบทั้งหมดกลับเข้าห้องเรียน มีแค่เบลล่า ไทเลอร์ และอีกสองสามคนที่ถือโอกาสโดดเรียนเพราะอุบัติเหตุ ที่ไม่อยู่
ปกติก็ไม่ยากหรอกครับที่ผมจะทำสิ่งที่ถูกต้อง แต่ทั้งบ่ายนั้นผมได้แต่กัดฟัน ต่อสู้กับอาการอยากโดดเรียนบ้าง ( Read more... ) -
Midnight Sun; chapter 11: Interrogation 3
Chapter 11: Interrogation 3
เสื้อกันหนาวผมเวิร์คครับ กลิ่นเธอไม่ได้เข้าจู่โจมแบบไม่ได้ตั้งตัวเหมือนที่เคย มันก็แค่ทำให้ความเจ็บปวดที่ผมรู้สึกอยู่แล้วแรงขึ้น ผมเลิกสนใจมันได้ง่ายขึ้นกว่าที่เคยคิดว่าจะทำได้
เบลล่าดูกระสับกระส่ายขณะเรายืนอยู่ในแถวซื้ออาหาร เธอเล่นซิปเสื้อ แล้วก็ยืนถ่ายน้ำหนักตัวไปขาซ้ายทีขวาที เธอเหล่มองผมบ่อยๆ แต่พอสบตากันเมื่อไหร่ ( Read more... ) -
Midnight Sun; Chapter 9: Port Angeles & Chapter 10: Theory 5
Midnight Sun; Chapter 9: Port Angeles & Chapter 10: Theory 5
เขากำลังรออยู่ เขามองประตูอยู่แทนที่จะมองหนังสือหนาๆบนโต๊ะ
“ได้ยินเสียงอลิสบอกว่าจะเจอพ่อได้ที่ไหน” เขาบอก และยิ้มให้ผม
ผมรู้สึกสบายใจเวลาอยู่กับเขา เห็นความเห็นอกเห็นใจและปัญญาในดวงตาของเขา คาร์ไลส์ต้องรู้ว่าควรจะทำยังไง
“ผมต้องการคนช่วย”
“อะไรก็ได้ เอ็ดเวิร์ด” เขาสัญญา
“ ( Read more... ) -
Midnight Sun; Chapter 9: Port Angeles & Chapter 10: Theory
Chapter 9: Port Angeles & Chapter 10: Theory 4
ผมหัวเราะคำอธิบายเรื่องขี้โมโห มันเบาเกินไป แต่ก็ถูกของเธอ เหมือนเคย “เธอนี่ช่างสังเกตจริงๆ” ผมหัวเราะ
เธอยิ้มนิดหน่อย แล้วร่องระหว่างตาของเธอก็กลับมา พอเธอเริ่มคิดถึงอะไร
“เสาร์อาทิตย์นี้เธอออกล่ากับเอ็มเม็ตต์มาใช่ไหม?” เธอถามหลังจากเสียงหัวเราะผมเงียบไป น้ำเสียงสบายๆของเธอน่าสนใจ พอๆกับที่มันน่าเศร้า ( Read more... )
Click to view
