“Эль памидоро”

[robinngud]

Ішла другая гадзіна, з таго моманту як ён сюды прыйшоў. Ўжо амаль сцямнела, накропваў брыдотны дождж, ён падняў каўнер, аднак цяплей не стала. У галаве, як цвік тырчэла, амаль што гамлетаўскае, пытаньне:
- Прыдзе, не прыдзе? І ўрэшце, дзе яе носіць нялегкая?
Дамовіліся на 19.00 а ўжо 20.15.