прыгадайма 90-я?

[pryvid]

Вось, штосьці мяне прабіла на ўспаміны пра 90-я.
Шчыра кажучы, да 98-99 гг. усё нейк цьмяна ў памяці - усё ж быў занадта малы, каб запамінаць, але якія-ніякія ўспаміны захаваліся.
Путч, шчыра кажу, памятаю зусім дрэнна: ды й што магло цікавіць у 9 год?! Якая, да чорта, палітыка?! )))

Comments

[irisation]

а я стаяла ў чарзе па яйкі, стаяла доўга, на марозе, у чарзе ў краму, у каторай мы ніколі нічога не куплялі, бо яна праз фігпаймі колькі кварталаў ад нас, але там "выкінулі" яйкі і нехта з нашых пранюхаў.
і па два кг цукру ў рукі памятаю, і двойчы ў чарзе; а нехта бухціць на маму, што ўжо другі раз, а нас-та трое дзяцей! у чарзе я і мама, а збоку яшчэ два хвасты :))
жах, як узгадаеш...

[pryvid]

вось!
лейтматыў раньніх 90-х - дзесьці там штосьці выкінулі/даюць.
трэба браць, бо заўтра і таго ня будзе)

[buslovskas]

памятаю пераход на "зайцы". мне далі рэшты рубель-заяц і пару рублёў савецкіх. рэшты павінна было быць рублёў 12, а тут тры. расстроіўся, пайшоў дадому плакацца бацькам. хто ж ведаў, што заяц-чырвонец :)
у 91-м другі раз паламаў руку, 5-я кляса.
яшчэ памятаю бацька (начальнік будаўнічага кіраўніцтва) і ягоны стрыечны брат (намесьнік будтрэста) узялі на пару месяцаў водпускі без аплаты і паехалі ў "Рассвет", зарабілі там нейкіх шалёных грошай, у нас з'явіўся каляровы тэлевізар.
трохі пазьней бацька ўзяў пазыку ў банку, купіў жыгуля чацьверку, а праз пару месяцаў выйшаўшы па хлеб выплаціў тую пазыку.
мне здаецца, што "на перыферыі" выжывалася лягчэй.
дахалеры чаго памятаю.

[pryvid]

гы, зайчыкі)
прыкольныя яны былі)
а мае дзесьці ў 91-м набылі "капейку".
маці тады ў касе ўзаемадапамогі брала пазыку - шалёныя тышчы.
а потым - у канцы года - выплаціла ўсё з аднаго заробку. падаецца, яшчэ й дахалеры ад заробка засталося ;)

[milka_kotka]

Памятаю як мяне проста з дзіцячага садка забіралі бацькі ў гэтыя чэ-э-э-эргі. А там розныя калгаснікі падсокваюць - "Адалжыце вашага рыбёначка, а мы вам у другім аадзеле чаргу займем". Бр-р. І стаіш там, як на працы. Фу, лепей увогуле б у садку забылі...

[pryvid]

ну, я ж ужо быў крыху старэйшы - у школу хадзіў.
таму адным з маіх абавязкаў было хаджэньне па крамах: бацькі ж на працы, а пасьля працы фіг што ў краме знойдзеш.
у той час, як я цяпер разумею, штосьці больш-менш дыфіцытнае магло ў доме быць толькі ў тым выпадку, калі ў сям'і былі бабулькі-дзядулькі пэнсыйнага ўзросту, якія цэлымі днямі цягаліся па крамах, альбо дзеці-шкаляры, якія таксама маглі хаця б пару гадзінаў прысьвяціць такім паходам.

яшчэ прыгадваю, што усё, што можна было ўзяць, бралося ў 1,5-2 разы болей, чым патрэбна было сям'і.
а чаму? а таму, што дзяліліся з суседзямі: сёньня ты ім малака ўзяў - заўтра яны табе чаго-небудзь урвуць))

[kalilaska]

Стаю я значыцца ў чарзе па сьмятану, з трохлітровым слоікам.....

[pryvid]

оооооо!
трохлітровыя слоікі са сьмятанаю!)))
ну, ці паў-адна-двух-літровыя.
памятаю-памятаю)))
і сьмятана па кансістэнцыі больш кефір нагадвае, ага)))
памятаю, як маці, каб зрабіць крэм для торта, тую сьмятану праз нітніцу працэжвала, каб сьмятана стала падобнай на сьмятану)))

[ekibaztus]

Я помню талоны на продукты, но это еще конец 80-х. Талоны были буквально на все. И их необходимо было отоваривать, а нечем. Очереди.
Были еще ветеранские пайки. Бабушка, дедушка получали два пайка, а один отдавали нам. А там и колбаса и зеленый горошек и иногда даже икра!!
А еще талоны были на сигареты и на спиртное. Даже те кто вообще не курил и не пил, все равно отоваривали. Так как это валюта.
В Минске по сравнению с Калугой было всё или почти все. А вот в Москве в Елесеевском гастрономе было ВООБЩЕ ВСЁ. И туда люди мотались.
Загадка. Длинная зеленая пахнет колбасой? Ответ-московская электричка. А потом ввели специальные карточки не позволявшие отовариваться вне мест прописки. То есть минчанин не мог ничего купить в Прибалтике, а калужанин в Москве

[pryvid]

пра маскву й Расею нічога сказаць не магу, бо быў там толькі 1 раз.
дзесьці ў 88-89 годзе.
разам з маці езьдзілі туды: яна - ва Ўсесаюзны арбітраж, я - у якасьці прычэпа))
тады, памятаю, у маскве можна было шмат чаго ўзяць, чаго ў Менску знайсьці было немагчыма.
напрыклад, мы адстаялі нейкую ня надта доўгую чаргу й узялі кавы ў зернях.
альбо, дзіва дзіўнае, там была папера для прыбіральняў))

[fox_unexisted]

"А потом ввели специальные карточки не позволявшие отовариваться вне мест прописки. То есть минчанин не мог ничего купить в Прибалтике"

Про "НИЧЕГО не мог купить" - бред. Возможно на отдельные какие-то специфические товары ограничения и были, но в целом - вполне закупались где угодно. ;)

Дефицит конца 80-х - искусственно организован.