Пашка паўтары гадзіны шчабеча адвайтаўскае: пра ілюзорнасьць назіральніка і розуму ілюзорнасьць, пра Пападжы, пра не-уцягнутасьць, пра… пра… і пра… І здаецца часам, што далёкі ад жыцьця ён, што жыве канцэпцыямі, не-жывымі, інтэлектуальнымі, на паперы чорнымі літарамі друкаванымі. І ўсё ж люблю я яго, бо любоў - не аналізуе і не ацэньвае.
(
Read more... )