"Баржомі" па-svensku ...

[pareto_improver]

А ці бывае ў Вас такое: разбярэшся ў пэўнай агіднай з'яве, зробішся тэарэтычна падкаваным, паназіраеш за жыццём, стоячы на падмурку гэтага разуменьня, і здаецца, што цяпер ужо ніколі гэтая з'ява не парушыць тваёй эмацыйнай раўнавагі ... а жыццё ўсё адно раз-пораз бярэ сваё? Вось у мяне так з Realpolitik. Апоші прыклад: прачытаў у КоммерсантЪ-е

Comments

[arbogast]

Падобныя дыскусіі вяліся ў 1980 годзе напярэдадні лімпіяды ў Маскве. У цэлым, тая алімпіяда паспрыяла дэмакратызацыі ў СССР. Напрыклад, у Менску адчынілі першы з зачыненых касьцёлаў - на Кальварыі. Рэканструявалі трасу Берасьце - Масква, матэль для замежнікаў, абнавілі гатэлі. Стадыён "Дынама" перабудавалі - а праз два гады менскі клюб стаўся чэмпіёнам СССР, што паспрыяла абуджэньню патрыятычных сілаў.

Ёсьць надзея, што алімпіяда паспрыяе дэмакратыі і ў Кітаі.

[pareto_improver]

пагаджаюся надзея ёсьць ... але ж адбылося гэта менавіта праз тыя "успаміны пра правы чалавека", праз інфармацыйную хвалю, якая шмат разоў абыйшла сьвет ... але сападар Райнфэльдт кажа, што "ПОЗДНО вспоминать" ... ня верыць гэта адно, але заклікаць забіць надзею - іньшае ...