Скучающий патологоанатом о демонах в душе подчинённых Владыке (Владычице).
Когда в структурах что-то не то - это ощущается на «приближённых», которые на любой нейтральный, но касающийся коим-то образом их работы, вопрос отводят глаза в сторону и говорят, что, мол, не знаю. В их глазах - боязнь всего и недоверие ко всему. Недоверие и боязнь сказать что-то не то, не так как НАДО. И это станет известно САМОМУ Высокому Начальству. Это недоверие всему коллективу, отдельно живущему и изолированному до этого момента организму, с поколениями отработанным своим режимом и последовательностью работы. Это от впервые ставшего новинкой закрытием двери своего кабинета на замок во время выхода в туалет (четыре-пять метров по коридору), до нахождения каких-либо несущественных недостатков типа плохого освещения близ лежащей территории и без ведома руководителя структуры в которой найдено пристанище, написание об ЭТОМ вверх. Может это БЕЗСОЗНАТЕЛЬНО, как и всё существование таких людей. Отсутствие порядочности и интеллигентности в самом руководителе, тут же копируется в окружающей его ЭЛИТЕ. Это как феномен «зазеркаливания» в нейро-лингвистическом-программировании. По окружению, по свите Короля (Королевы) можно судить и о самом Самодержце. Это факт. Селекция происходит в максимально ближайшее время после коронации. Остаются те кто вовремя произвёл мимикрию. Остальные, кто выделяется среди их - уничтожаются как Самим, так и силами своих же пешек, стремящихся дотошно точно выполнить каждое приказание повелителя, Кроме того, надо и наперёд постараться по выражению лица и изменению настроения предугадать следующее повеление Владыки.
Это - жизнь каждого государственного учреждения, управляемого «назначенцем», профессиональность которого в той сфере, которую его назначили руководить, невысока.
Здесь не имеет значения профессионализм , здесь имеет значение сила личной преданности Хозяину (Хозяйке). А Те ежедневно раскладывают карты военных действий по сталкиванию лбами, ибо тот день, когда военные игры, режиссируемыми ими прекратятся, этот день будет началом Его (начальника) конца. А пока - перешёптывания по коридорам, шушукание в курилках, замалкиваемые сразу, при подходе постороннего или тех лиц, кто не в фаворе у этой власти. Это бегающий взгляд, это боязнь ответа на любой вопрос от того, кого начальство считает врагом №1 - а вдруг кто заметит и предположит наличие заговора? Да и просто помянет где надо что мол, этот человек из администрации был замечен в разговоре с тем-самым говнюком, как Вы, Ваша светлость считаете. Боязнь во всём….. Если так будет и дальше - начнут шарахаться от своей тени и от своего отображения в зеркале. Уже сейчас наверняка не смотрят в глаза своего отображения, ибо остатки стыда ещё остались. А со временем от страха перед тёмными демонами, которые найдут в них сосуд обитания.
Калі ў структурах штосьці не то - гэта адчуваецца на "набліжаных", якія на любое нейтральнае, але датычанае якім вось чынам іх працы, пытанне адводзяць вочы ў бок і кажуць, што, маўляў, не ведаю. У іх вачах - боязь усяго і недавер да ўсяго. Недавер і боязь сказаць штосьці не то, не так як ТРЭБА. І гэта стане вядома САМОМУ Высокаму Начальству. Гэты недавер усяму калектыву, які асобна жыў і жыве, ізаляванаму да гэтага моманту арганізму, з пакаленнямі адпрацаваным сваім рэжымам і паслядоўнасцю працы. Гэта ад упершыню сталага навінкай зачыненнем дзвярэй свайго кабінета на замок падчас выйсця ў туалет (чатыры-пяць метраў па калідоры), да знаходжання якіх-небудзь неістотных недахопаў тыпу дрэннага асвятлення каля вакольнай тэрыторыі і без вядзёння кіраўніка структуры ў якой знойдзены прыстанак, напісанне пра ГЭТА Ўгару. Можа гэта БЕЗСВЯДОМА, як і ўсё існаванне такіх людзей. Адсутнасць прыстойнасці і інтэлігентнасці ў самым кіраўніку, тут жа капіюецца ў атачальнай яго ЭЛІЦЕ. Гэта як феномен "адлюстравання" ў нейра-лінгвістычным-праграмаванні. Па асяроддзі, па свіце Караля (Каралевы) можна судзіць і пра самага Самадзержца. Гэта факт. Селекцыя адбываецца ў максімальна найблізкі час пасля каранавання. Застаюцца тыя хто своечасова вырабіў мімікрыю. Астатнія, хто вылучаецца сярод іх - знішчаюцца як Самім, так і сіламі сваіх жа пешак, якія імкнуцца скурпулёзна сапраўды выканаць кожны загад уладара, Акрамя таго, трэба і наперад паспрабаваць па выразе твару і змене настрою прадбачыць наступны наказ Уладара.
Гэта - жыццё кожнай дзяржаўнай установы, якая кіруецца "прызначэнцам", прафесіянальнасць якога ў той сферы, якую яго прызначылі кіраваць, невысокая.
Тут не мае значэння прафесіяналізм, тут мае значэнне сіла асабістай адданасці Гаспадару (Гаспадыні). А Тыя штодня раскладваюць карты ваенных дзеянняў па страўліванню лбамі, бо той дзень, калі ваенныя гульні, режысуемые імі спыняцца, гэты дзень будзе пачаткам Яго (начальніка) канца. А пакуль - перашэптванні па калідорах, шушуканне ў курыльнях, змаўкаемые адразу, пры падыходзе старонняга ці тых твараў, хто не ў фаворы ў гэтай улады. Гэта бегаючы погляд, гэта боязь адказу на любое пытанне ад таго, каго начальства лічыць ворагам №1 - а раптам хто заўважыць і выкажа здагадку наяўнасці змовы? Ды і проста ўспомніць дзе трэба што маўляў, гэты чалавек з адміністрацыі быў заўважаны ў гутарцы з тым-самым гаўнюком, як Вы, Ваша Светласць, лічыце. Боязь ва ўсім….. Калі так будзе і далей - пачнуць кідацца ад свайго ценю і ад свайго адлюстравання ў люстэрку. Ужо цяпер напэўна не глядзяць у вочы свайго адлюстравання, бо рэшткі сораму яшчэ засталіся. А з часам не змогуць глядзець ад страху перад цёмнымі дэманамі, якія знойдуць у іх пасудзіну для пасялення.
http://padolski.livejournal.com/
Это - жизнь каждого государственного учреждения, управляемого «назначенцем», профессиональность которого в той сфере, которую его назначили руководить, невысока.
Здесь не имеет значения профессионализм , здесь имеет значение сила личной преданности Хозяину (Хозяйке). А Те ежедневно раскладывают карты военных действий по сталкиванию лбами, ибо тот день, когда военные игры, режиссируемыми ими прекратятся, этот день будет началом Его (начальника) конца. А пока - перешёптывания по коридорам, шушукание в курилках, замалкиваемые сразу, при подходе постороннего или тех лиц, кто не в фаворе у этой власти. Это бегающий взгляд, это боязнь ответа на любой вопрос от того, кого начальство считает врагом №1 - а вдруг кто заметит и предположит наличие заговора? Да и просто помянет где надо что мол, этот человек из администрации был замечен в разговоре с тем-самым говнюком, как Вы, Ваша светлость считаете. Боязнь во всём….. Если так будет и дальше - начнут шарахаться от своей тени и от своего отображения в зеркале. Уже сейчас наверняка не смотрят в глаза своего отображения, ибо остатки стыда ещё остались. А со временем от страха перед тёмными демонами, которые найдут в них сосуд обитания.
Калі ў структурах штосьці не то - гэта адчуваецца на "набліжаных", якія на любое нейтральнае, але датычанае якім вось чынам іх працы, пытанне адводзяць вочы ў бок і кажуць, што, маўляў, не ведаю. У іх вачах - боязь усяго і недавер да ўсяго. Недавер і боязь сказаць штосьці не то, не так як ТРЭБА. І гэта стане вядома САМОМУ Высокаму Начальству. Гэты недавер усяму калектыву, які асобна жыў і жыве, ізаляванаму да гэтага моманту арганізму, з пакаленнямі адпрацаваным сваім рэжымам і паслядоўнасцю працы. Гэта ад упершыню сталага навінкай зачыненнем дзвярэй свайго кабінета на замок падчас выйсця ў туалет (чатыры-пяць метраў па калідоры), да знаходжання якіх-небудзь неістотных недахопаў тыпу дрэннага асвятлення каля вакольнай тэрыторыі і без вядзёння кіраўніка структуры ў якой знойдзены прыстанак, напісанне пра ГЭТА Ўгару. Можа гэта БЕЗСВЯДОМА, як і ўсё існаванне такіх людзей. Адсутнасць прыстойнасці і інтэлігентнасці ў самым кіраўніку, тут жа капіюецца ў атачальнай яго ЭЛІЦЕ. Гэта як феномен "адлюстравання" ў нейра-лінгвістычным-праграмаванні. Па асяроддзі, па свіце Караля (Каралевы) можна судзіць і пра самага Самадзержца. Гэта факт. Селекцыя адбываецца ў максімальна найблізкі час пасля каранавання. Застаюцца тыя хто своечасова вырабіў мімікрыю. Астатнія, хто вылучаецца сярод іх - знішчаюцца як Самім, так і сіламі сваіх жа пешак, якія імкнуцца скурпулёзна сапраўды выканаць кожны загад уладара, Акрамя таго, трэба і наперад паспрабаваць па выразе твару і змене настрою прадбачыць наступны наказ Уладара.
Гэта - жыццё кожнай дзяржаўнай установы, якая кіруецца "прызначэнцам", прафесіянальнасць якога ў той сферы, якую яго прызначылі кіраваць, невысокая.
Тут не мае значэння прафесіяналізм, тут мае значэнне сіла асабістай адданасці Гаспадару (Гаспадыні). А Тыя штодня раскладваюць карты ваенных дзеянняў па страўліванню лбамі, бо той дзень, калі ваенныя гульні, режысуемые імі спыняцца, гэты дзень будзе пачаткам Яго (начальніка) канца. А пакуль - перашэптванні па калідорах, шушуканне ў курыльнях, змаўкаемые адразу, пры падыходзе старонняга ці тых твараў, хто не ў фаворы ў гэтай улады. Гэта бегаючы погляд, гэта боязь адказу на любое пытанне ад таго, каго начальства лічыць ворагам №1 - а раптам хто заўважыць і выкажа здагадку наяўнасці змовы? Ды і проста ўспомніць дзе трэба што маўляў, гэты чалавек з адміністрацыі быў заўважаны ў гутарцы з тым-самым гаўнюком, як Вы, Ваша Светласць, лічыце. Боязь ва ўсім….. Калі так будзе і далей - пачнуць кідацца ад свайго ценю і ад свайго адлюстравання ў люстэрку. Ужо цяпер напэўна не глядзяць у вочы свайго адлюстравання, бо рэшткі сораму яшчэ засталіся. А з часам не змогуць глядзець ад страху перад цёмнымі дэманамі, якія знойдуць у іх пасудзіну для пасялення.
http://padolski.livejournal.com/