29 kwietnia. Św. Katarzyna Sieneńska w Brewiarzu.
29 kwietnia. Św. Katarzyna Sieneńska w Brewiarzu.
We Fraterniach Świeckich św. Dominika:
29 kwietnia
ŚW. KATARZYNY SIENEŃSKIEJ
DZIEWICY I DOKTORA KOŚCIOŁA, PATRONKI EUROPY
głównej patronki III Zakonu
Uroczystość
Patron dnia
Święta Katarzyna ze Sieny, dziewica i doktor Kościoła patronka Europy
Wezwanie
Ant. Uwielbiajmy Chrystusa, nauczyciela prawdy, / który obdarzył Katarzynę swoją mądrością. / Alleluja.
Godzina Czytań
Hymn
Radosne światło opromienia ziemię
I nas przynagla do wspólnej modlitwy,
By chwalić Boga za cudowne dzieła,
Których dokonał On przez swoich świętych.
Dzisiaj sławimy świętą Katarzynę,
Niewiastę mężną i troskliwą matkę,
Która w swym życiu głębię kontemplacji
Łączyła z pełną poświęcenia pracą.
Jej to objawił Boski Oblubieniec
Przepastne głębie miłosierdzia Boga
I los grzeszników, których współczująca
Pragnie ratować od zguby wieczystej.
Tę Bożą prawdę zawiera w swych pismach
Sama niewprawna w sztuce alfabetu,
Ucząc, że Jezus jest mostem łączącym
I prowadzącym grzeszników do Ojca.
Żarliwie troszczy się o Kościół święty
I namiestnika Chrystusa na ziemi,
I nie ustaje w usilnych błaganiach,
Aby powrócił na rzymską stolicę.
Jedna zwaśnione miasta włoskiej ziemi
I śle gorące listy w różnych sprawach,
A jej modlitwa obejmuje wszystko,
Co do zbawienia koniecznie potrzebne.
Pan ją wyróżnił za jej święte życie
I obdarował stygmatami męki,
Które, nie krwawe, lecz na wzór promieni
Na swoim ciele za życia nosiła.
Niech nam wyjedna teraz wstawiennictwo
Ta, którą dzisiaj wysławiamy wspólnie;
I nam pomoże złączyć się z świętymi
W radości nieba i chwale wybranych. Amen.
II Czytanie
Z Libellus de Supplemento Tomasza Antoniego Caffariniego, ucznia św. Katarzyny ze Sieny
(Pars III, Trac. III, ed. Cavallini-Foralosso, Roma 1974, pp. 305-316)
Śmierć św. Katarzyny ze Sieny
W trzecią niedzielę Wielkiego Postu święta dziewica zaczęła odchodzić z tego życia z powodu wielkiego cierpienia, codziennie osłabiającego jej ciało, a ponadto z powodu ogromnego bólu duszy, doznawanego wskutek obrazy Boga, jaką na co dzień widziała w postępowaniu chrześcijan, a także z powodu niebezpieczeństw powstających w jej świętym Kościele, które także codziennie widziała i przez które bardzo cierpiała na ciele i na duszy.
W takim stanie dożyła niedzieli, po której w tamtym roku następowała bezpośrednio niedziela Wniebowstąpienia Pańskiego. Było to 29 kwietnia 1380 roku. Przez dwie godziny lub mniej więcej dwie, przed wschodem słońca święta dziewica przeżyła nadzwyczajną przemianę. Dlatego postanowiono udzielić jej sakramentu ostatniego namaszczenia - i tak uczyniono.
Po przyjęciu ostatniego namaszczenia, gdy dziewica trwała w takim stanie, jakby niczego nie odczuwała, skierowano do niej kilka słów, po których zaczęła zupełnie się zmieniać i wykonywać różne gesty, poruszając ramionami i ukazując wzburzoną twarz, jakby walczyła z wielką liczbą demonów, jak to rzeczywiście miało miejsce. W tej strasznej walce dziewica wytrwała ponad półtorej godziny.
Następnie jej twarz zmieniła się zupełnie w jednej chwili: ze smutnej i przygaszonej cała stała się znów anielska i radosna. Wtedy postawiliśmy przed jej twarzą obraz, na którym były liczne relikwie świętych oraz kilka przepięknych obrazków. A ona zaraz skupiła swój wzrok na obrazie Ukrzyżowanego i patrząc tak na Niego oczami ciała, zaczęła uważniej się modlić, mówiąc o niezgłębionej dobroci Boga.
Następnie w trakcie modlitwy zaczęła wyznawać swoje grzechy przed obliczem Boga, mimo że słyszeli to obecni tam ludzie, i przyznała się ogólnie do swojej winy za wszystkie swoje grzechy, a potem dodała zarzuty szczegółowe, mówiąc tak: "Moja wina, wieczna Trójco, gdyż obraziłam Cię boleśnie przez wielką niedbałość, niewiedzę, niewdzięczność, nieposłuszeństwo i liczne inne błędy. Biada mi, nieszczęsnej..." W ten sposób ta najczystsza gołąbka przyznawała się do tych i wielu innych braków, bardziej może, z woli Najwyższego, na przykład dla tych, którzy przy niej byli, niż z własnej potrzeby.
[Gdy zaś po jakimś czasie zakończyła modlitwę, zwróciła się do nas, ukazując nam w niewielu słowach drogę doskonałości oraz nakazując każdemu to, co powinien wykonać po jej śmierci. Z pokorą prosiła także o przebaczenie za to, że, jak uważała, zbyt mało troszczyła się o nasze zbawienie. O, gdyby wtedy ktoś widział, z jak wielką czcią i pokorą święta dziewica przyjmowała wielokrotnie błogosławieństwo od pogrążonej w cierpieniu i zalanej łzami matki, która wraz z innymi była przy niej!
Wszystko to nie przerywało ani na chwilę modlitwy Katarzyny. A kiedy zbliżała się do upragnionego końca, modliła się w sposób szczególny za święty Kościół i rzeczywiście potwierdziła to, że za niego oddała swoje życie. Następnie modliła się za Urbana VI, którego istotnie uznawała za prawdziwego najwyższego kapłana, zachęcając także swoje dzieci do tego, aby oddały życie za tę prawdę, gdyby zaistniała taka potrzeba.]
Później gorąco modliła się za wszystkie swoje dzieci w Panu, synów i córki, posługując się wieloma słowami, które wypowiedział Zbawiciel, kiedy mając odejść do Ojca, modlił się za uczniów. Po zakończeniu modlitwy udzieliła nam wszystkim błogosławieństwa znakiem najświętszego krzyża.
A zbliżając się coraz bardziej do tak gorąco i długo upragnionego końca, trwając nieustannie na modlitwie, zwróciła się do swojego Pana i Oblubieńca: "Wołasz mnie, Panie, a ja idę do Ciebie. Oto idę do Ciebie nie dzięki moim zasługom, lecz tylko z Twojego miłosierdzia, o które proszę Cię w mocy Twojej krwi". Potem wiele razy wołała donośnym głosem: "Krew! Krew!". Na koniec zaś, na wzór naszego Zbawiciela, powiedziała: "Ojcze, w ręce Twoje powierzam moją duszę i mego ducha". I tak łagodnie, z twarzą zupełnie anielską, skłoniwszy głowę, wydała ducha.
Responsorium
W. W moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa, * Dla dobra Jego ciała, którym jest Kościół. / Alleluja.
K. Ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami. W. Dla dobra Jego ciała, którym jest Kościół. / Alleluja.
Modlitwa
Módlmy się. Wszechmogący Boże, święta Katarzyna, rozważając Mękę Pańską i służąc Twojemu Kościołowi, płonęła miłością ku Tobie, † spraw za jej wstawiennictwem, * abyśmy zjednoczyli się z misterium Chrystusa i radowali się z objawienia Jego chwały. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Jutrznia
Hymn
Radosne światło opromienia ziemię
I nas przynagla do wspólnej modlitwy,
By chwalić Boga za cudowne dzieła,
Których dokonał On przez swoich świętych.
Dzisiaj sławimy świętą Katarzynę,
Niewiastę mężną i troskliwą matkę,
Która w swym życiu głębię kontemplacji
Łączyła z pełną poświęcenia pracą.
Jej to objawił Boski Oblubieniec
Przepastne głębie miłosierdzia Boga
I los grzeszników, których współczująca
Pragnie ratować od zguby wieczystej.
Tę Bożą prawdę zawiera w swych pismach
Sama niewprawna w sztuce alfabetu,
Ucząc, że Jezus jest mostem łączącym
I prowadzącym grzeszników do Ojca.
Żarliwie troszczy się o Kościół święty
I namiestnika Chrystusa na ziemi,
I nie ustaje w usilnych błaganiach,
Aby powrócił na rzymską stolicę.
Jedna zwaśnione miasta włoskiej ziemi
I śle gorące listy w różnych sprawach,
A jej modlitwa obejmuje wszystko,
Co do zbawienia koniecznie potrzebne.
Pan ją wyróżnił za jej święte życie
I obdarował stygmatami męki,
Które, nie krwawe, lecz na wzór promieni
Na swoim ciele za życia nosiła.
Niech nam wyjedna teraz wstawiennictwo
Ta, którą dzisiaj wysławiamy wspólnie;
I nam pomoże złączyć się z świętymi
W radości nieba i chwale wybranych. Amen.
Psalmodia
1 ant. Pragnęła umrzeć, aby się połączyć ze swoim Oblubieńcem, * do którego tęskniła jak łania, która pragnie wody ze strumieni. / Alleluja.
2 ant. Pragnę wam powiedzieć tylko to, * abyście trwali w świętej i słodkiej miłości Boga. / Jezu słodki, Jezu miłości. / Alleluja.
3 ant. Najbardziej radowała się wtedy, kiedy najwięcej cierpiała, * gdyż jej największym pragnieniem było cierpieć dla Chrystusa. / Alleluja.
Czytanie
Nie głosimy siebie samych, lecz Chrystusa Jezusa jako Pana, a nas jako sługi wasze przez Jezusa. Zewsząd znosimy cierpienia, lecz nie poddajemy się zwątpieniu; żyjemy w niedostatku, lecz nie rozpaczamy; znosimy prześladowania, lecz nie czujemy się osamotnieni, obalają nas na ziemię, lecz nie giniemy. Nosimy nieustannie w ciele naszym konanie Jezusa, aby życie Jezusa objawiało się w naszym ciele.
Modlitwa
Wszechmogący Boże, święta Katarzyna, rozważając Mękę Pańską i służąc Twojemu Kościołowi, płonęła miłością ku Tobie, † spraw za jej wstawiennictwem, * abyśmy zjednoczyli się z misterium Chrystusa i radowali się z objawienia Jego chwały. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Modlitwa w ciągu dnia:
przedpołudniowa, południowa, popołudniowa
Módlmy się. Wszechmogący Boże, święta Katarzyna, rozważając Mękę Pańską i służąc Twojemu Kościołowi, płonęła miłością ku Tobie, † spraw za jej wstawiennictwem, * abyśmy zjednoczyli się z misterium Chrystusa i radowali się z objawienia Jego chwały. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Nieszpory
Hymn
Wieczornym hymnem sławimy cię, siostro,
Wielka mistrzyni życia duchowego,
Która nasz Zakon przyozdabiasz chwałą,
O Katarzyno!
Doktorze wiary, patronko Europy,
Przykładzie cnoty i wzorze modlitwy,
Spraw, byśmy byli solą dla tej ziemi
I światłem świata.
Dopomóż, aby nasze kaznodziejstwo
Płynęło z ciszy kontemplacji Prawdy,
Byśmy mówili z Bogiem lub o Bogu,
Tak jak Dominik.
Błogosław wszystkim, którzy ciebie mają
Za swoją matkę, wzór i opiekunkę;
Pomóż wypełniać wiernie powołanie
Dominikańskie.
Boże Jedyny, który jesteś źródłem
Wszelkiej świętości i naszą nadzieją,
Połącz nas kiedyś z świętą Katarzyną
W radości nieba. Amen.
Prośby
Uwielbiajmy Boga, który oświecił Kościół i nasz Zakon nauką świętej Katarzyny i ubogacił jej przykładem. Z radością wołajmy do Niego:
Obmyj nas, Panie, we krwi Baranka.
Ojcze Święty, Ty przyniosłeś światu pokój przez krew Twojego ukrzyżowanego Syna,
- prosimy Cię, powiększaj jedność i pokój w Jego Kościele.
Obmyj nas, Panie, we krwi Baranka.
Ty rozpaliłeś Twoją służebnicę, Katarzynę, żarliwością o prawdę i miłość w budowaniu Twego Kościoła,
- roznieć taki sam zapał apostolski w sercach wszystkich chrześcijan.
Obmyj nas, Panie, we krwi Baranka.
Modlitwa
Wszechmogący Boże, święta Katarzyna, rozważając Mękę Pańską i służąc Twojemu Kościołowi, płonęła miłością ku Tobie, † spraw za jej wstawiennictwem, * abyśmy zjednoczyli się z misterium Chrystusa i radowali się z objawienia Jego chwały. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
“St. Catherine of Siena” (pl, en, ru, be, ua)