Malisia za nas, o światy Kazimieru!
Starażytnaja malitwa (hymn) da światoha Kazimiera,
pierakł. z pol. Andrej Maryja Kazimier Mikałajeŭ-Paszkiewicz,
u Imia Jezusa Chrystusa, ad imia Litwinoŭ św. Kazimiera.
Malisia za nas, o światy Kazimieru!
Kniaża niazłomny, światy Kazimieru,
Syn karaleŭski i honar Ajczyzny,
Ty - byccam zorka, jakaja zaźziała
Nad naszym Krajem.
Żyŭszy na świecie, ale nie dla świetu,
Szlach Swoj abraŭszy pakornaj lubowi,
Wiedaŭ, szto tolki u Bozie jo radaść
I poŭnaść szczaścia.
Jak heta ciażka - uzhardzić paszanaj,
A ŭ hłybi serca zastacca ubohim,
Jak ża nialokka - pasierad spakusaŭ
Zachawać cnoty.
Nas wuczy, kniaża, szukać woli Pana,
Czułuju maci ŭ Maryji znachodzić;
Chaj Jana raczyć Twaje dwa narody
Aharnuć płaszczam.
Malisia za nas, o światy Karalewicz,
Prahniem z Taboju ŭ niabiosnaj Ajczyźnie
Wieliczyć pieśniaj Boha u Trojcy
Praz usie wieki.
Amen.
Гэна быў пераклад на літвінскую старажытнай, часоў І Рэчы Паспалітай, польска-літвінскай песьні-малітвы да сьв. Казімера Каралевіча, патрона Літвы і Польшчы; арыґінальны тэкст па-польску і пераклад на беларускую кірылкаю «бязь мяккіх знакаў» (дзеля «афіцыйнага» ўжытку) пададзеныя ніжэй. Перадрук, а пагатоў перасьпеў, вітаюцца… : )
Маліся за нас, о святы Казімеру!
Кня́жа нязло́мны, святы́ Казіме́ру,
Сы́н карале́ўскі і го́нар Айчы́зны,
Ты́ - быццам зо́рка, яка́я заззя́ла
Над на́шым Кра́ем.
Жы́ўшы на све́це, але́ не для све́ту,
Шля́х Свой абра́ўшы пако́рнай любо́ві,
Ве́даў, што то́лькі у Бо́зе ё ра́дасць
І по́ўнасць шча́сця.
Я́к гэта ця́жка - узга́рдзіць паша́най,
А́ ў глыбі сэ́рца заста́цца убо́гім,
Я́к жа нялё́кка - пасе́рад спаку́саў
Захава́ць цно́ты!
На́c вучы, кня́жа, шука́ць волі Па́на,
Чу́лую ма́ці ў Мары́і знахо́дзіць;
Ха́й Яна ра́чыць Твае́ два наро́ды
Агарну́ць пла́шчам.
Малі́ся за на́с, о святы́ Карале́віч,
Пра́гнем з Табо́ю ў нябё́снай Айчы́зне
Ве́лічыць пе́сняй Бо́га у Тро́йцы
Пра́з усе ве́кі.
А́мэн.
Módl się za nami, święty Kazimierzu!
Książe niezłomny, święty Kazimierzu,
Królewski synu i chlubo Ojczyzny,
Jesteś jak gwiazda, która zajaśniała
Nad naszą ziemią.
Żyjąc na świecie, ale nie dla świata,
Wybrałeś drogę pokornej miłości
Wiedząc, że tylko w Bogu jest wesele
I pełnia szczęścia.
Jakże jest trudno wzgardzić zaszczytami
I w głębi serca pozostać ubogim,
Jakże niełatwo wśród młodości pokus
Zachować czystość!
Naucz nas, książę, szukać woli Pana
I czułą matkę znajdować w Maryi;
Ona niech raczy oba twe narody
Ogarnąć płaszczem.
Módl się za nami, święty Królewiczu,
Bo chcemy z Tobą w niebieskiej ojczyźnie
Pieśnią wdzięczności wielbić Boga w Trójcy
Przez wszystkie wieki. Amen.