Fikaton 6x01

[carolstime]

Autor: carolstime 
Tytuł: Potem
Fandom: Grey’s Anatomy
Postaci: Dylan Young (oraz kilka wspomnianych)
Spoilery: 2x17, 2x18 oraz (delikatne) 3x17
Słów: 596
A/N: Wiedziałam, że pomimo kilku pomysłów na kompletnie inną interpretację promptu, ostateczna wersja i tak będzie deathfikiem. Od dłuższego czasu nosiłam się z zamiarem napisania opowiadania o Dylanie, a

Comments

[wannabeimmortal]

Mam ogromną słabość do grejsowych fików. Może przez to, że trzy pierwsze sezony wałkowałam swego czasu w nieskończoność i jest to jedyny serial, którego odcinki widziałam po trzy razy. Przynajmniej.

Dylan jest jedną z moich ulubionych postaci epizodycznych w GA (obok Bonnie i Hannah). Nie przesadzę, jeśli tu napiszę wszem i wobec - kocham ten fik.
Boskie (chociaż delikatne) nawiązania do serialu - przeczucie, różowa mgiełka.
I to filozoficzne "co będzie potem?"
Baaardzo bardzo na plus ;]

[milusia]

ożesz... pierwsze, co mi wpadło do głowy do tego prompta, to pobombowe prawie niebo z Chirurgów. różowa mgiełka mi się podobała najbardzije, nawet nie jestem pewna dlaczego :)

[carolstime]

Dla mnie greysowe zaświaty były pierwszą (no dobra, pierwszą po dwóch SPNowych) myślą odnośnie tego prompta. Jakkolwiek to nie wyszło, cieszę się, że wreszcie się z tym zmierzyłam ;)

[joan_k]

Lubię odcinki z bombą. I Dylana też lubię, bo w sumie, fajny facet. [Rany, wizja Meredithowej śmierci w dalszych odcinkach już wtedy zupełnie rozpłynęła mnie na kawałki]
Fiki do Grejsów to w ogóle już pełna radość i czytanie z zapałem.
I bardzobardzo się podoba za wybranie postaci epizodycznej i za klimat. Za... przeczucie?
Super.

[effy_18]

Bardzo bardzo dobre.Odcinki do których nawiązuje fik to moje ulubione z całości GA,podobała mi się postać Dylana a całość jest w klimacie GA.Super

[oprahcarwyn]

Dawno nie czytałam nic grejsowego, a nigdy w życiu nie czytalam fika skupiającego się na Dylanie - więc albo ja jestem ignorantką, albo pomysł nie jest jeszcze tak bardzo zużyty i wyświechtany.

Ja jestem na tak. Podoba mi się styl, taki bardzo spokojny i wyważony (a przecież w takich tekstach bardzo łatwo można pojeździć niechcący po zbyt wysokim C, czego uniknęłaś, wiec mru).

Nikt nie obiecywał ci, że twoja śmierć zostanie uznana za szczyt bohaterstwa, że kolejne pokolenia - chociażby stażystów Seattle Grace - będą powtarzać twoje imię, że twój brat odbierze od prezydenta Stanów Zjednoczonych twój medal za zasługi.
♥