uitstervend ras
Over het algemeen verwacht men dat je op de vraag 'Hoe gaat het?' altijd antwoordt met 'Goed', of hooguit 'Druk maar goed'. Een van de grootste misvattingen lijkt te zijn dat een persoon die zijn gevoelens uit "zwak" is. Met z'n allen verbergen we hoe we ons écht voelen achter een "sterke persoonlijkheid" of een voorkomend 'front'. Daardoor lijkt het soms net alsof veel mensen hun emoties niet kunnen uiten.
Toch is dat niet zo, iedereen doet dat op haar eigen manier, vaak met haar "eigen" mensen. Maar een gebrek aan structuur is wel verwarrend voor de rest. Natuurlijk is het zinloos om je altijd "gevoelig op te stellen", soms is doorbijten noodzakelijk en een bewijs van kracht.
Maar als iemand nooit even kan stilstaan bij wat er om zich heen gebeurd, en vooral wat er met zichzelf gebeurd, is dat een storend gebrek aan zelfkennis dat veel pijnlijke situaties op kan leveren. Toch lijken veel mensen dat niet te doen. Laat staan om dat vervolgens (gestructureerd) te uiten.
Wanneer leert men dat "gevoelig" niet direct ook onstabiel betekent?
Toch is dat niet zo, iedereen doet dat op haar eigen manier, vaak met haar "eigen" mensen. Maar een gebrek aan structuur is wel verwarrend voor de rest. Natuurlijk is het zinloos om je altijd "gevoelig op te stellen", soms is doorbijten noodzakelijk en een bewijs van kracht.
Maar als iemand nooit even kan stilstaan bij wat er om zich heen gebeurd, en vooral wat er met zichzelf gebeurd, is dat een storend gebrek aan zelfkennis dat veel pijnlijke situaties op kan leveren. Toch lijken veel mensen dat niet te doen. Laat staan om dat vervolgens (gestructureerd) te uiten.
Wanneer leert men dat "gevoelig" niet direct ook onstabiel betekent?