"Меч их да внидет в уста их"

Mar 19, 2012 10:16

прыгарадны цягнік
кірунак - у невядомасьць
апошняя станцыя - сьмерць
і белыя калідоры

у вагонах так дзьме так дзьме
што здаецца туга скуголіць
і скразьняк такі
што зьдзімае
пасівелыя валасы
а навокал чыесьці рукі
цягнуць нас
за палітоны:
дзе былі вы
у той дзень?
ці былі вы?
ці не былі?
і гучаць паўсюль ў паўтоны
надарваныя галасы
і шырокі
зямлісты цень
апярэджвае нашу дарогу

я ж маўчу
сьцяўшы зубы
да рыпу
і выродлівыя мярэжы
паўстаюць уваччу
ад крыку
што ўнутры
мне так рэжа так рэжа
нібы я заглынуў нажы
галасы ж не змаўкаюць:
скажы!!!

я выскокваю
бегам - па сьнезе
так халодна
так скразьнякова
што займае сілу і мову
я бягу
без абутку
чамусьці
я бягу
прыбягу калі?

як далёка мой дом як далёка
як ляцець да яго нялёгка
страшны сон мой
мой сон трывожны
Маці кажа: да Бога малі...
кожны тут апынуцца мог
кожны
адлятаючы
ад
зямлі

"Ну, пакуль.
Пераймацца ня трэба.
У мяне ўсё выдатна, мама.
Мама,
cына забрала неба.
І каты.
Ну, пакуль.

І яшчэ. Я забыў запытацца:
колькі дзён гэтым годам у лютым?
Не магу ніяк дачакацца,
калі ўсё ж цябе абдыму
я..."

16-17 сакавіка 2012
Валярына Кустава.  ОТСЮДА.

ЗДЕСЬ - видеопоэзия, это же стихотворение в исполнении с картинкой (не могу вставить сюда  -а это надо смотреть:( )

ЗДЕСЬ - "Еврорадио вновь сопоставило слова адвоката обвиняемого в терроризме Владислава Ковалева на суде и видео, которое ему не дали показать. Станислав Абразей [адвокат] обращает внимание на эмблему на сумке предполагаемого террориста, которая то появляется, то исчезает. Также он замечает пятно от монтажа и человека в черном, который исчезает, словно стерт резинкой."

Подробнее:http://euroradio.fm/ru/report/video-vzryva-v-metro-glazami-advokata-2-75748

современный литературный процесс, Беларусь, социология сопротивления, память

Previous post Next post
Up