Ուրախ գիշեր

Aug 23, 2011 16:32

Ինչքա՜ն ծիծաղեցին էն գիշեր․․․
Ամենքը գաղթականներ էին։ Նոր էին Թիֆլիս հասել։ Զանոն էլ նրանց հետ էր։ Իր հոր փեշիցը բռնած նա անց էր կացել ձյունոտ սարերով, ամայի, ցուրտ դաշտերով, երկա՜ր-երկա՜ր ճանապարհ։
Նա չէր հասկանում, թե ինչու պատահեց էն ամենը, ինչ որ ինքը տեսավ․ էն հրացանների ճայթյունը, էն աղաղակը, էն ծուխն ու կրակը, էն փախուստը, որ փախչում էին ( Read more... )

Հայ գրականութիւն, Հայ թուրքական հարաբերություններ, Ինքնաճանաչողութիւն, տհայեր, աշխարհ, մարդիկ, Հովհաննես Թումանյան, պատմվածքներ, ցեղասպանություն, Ազգային գաղափարախօսութիւն, հայեր

Leave a comment

Comments 6

(The comment has been removed)

lernci August 23 2011, 12:30:52 UTC
Հա, շատ լաւ պատմուածք է:

․․․ Վերջերս խօսում էի տափակ հումորների մասին, որ հրամցնում են մի քանի տգէտներ, ասում եմ, մեր հումորի զգացումը շատ բարձր է, ու այն մեզ չի լքել նոյնիսկ ամէնածանր ժամանակներում, ու օրինակ եմ բերում հէնց այս պատմուածքը ․․․

Reply

(The comment has been removed)

lernci August 23 2011, 12:49:14 UTC
Բայց միւս կողմից համացանցը լայն հնարավորութիւններ է բացել ու արդէն շատերը քայլ առ քայլ տեղեկանում են: :)

Reply


Leave a comment

Up