Znowu napisałam fika Damon/Alaric... Po fikatonie przyrzekałam sobie, że już ograniczam klawiaturę (po drodze mam ten staż dziennikarski i pisanie magisterki, prawie nie odchodzę od edytorów tekstu...). Ba, w wakacje przyrzekałam sobie, że nie będę pisać fików. Potem nadszedł drugi sezon Diariuszy Wampirów i moje szlachetne postanowienia poszły się
(
Read more... )
Comments 56
(The comment has been removed)
Reply
(The comment has been removed)
Reply
Reply
Reply
ja potrafię wracać z martwych jak, nie przymierzając, Łazarz, tylko że nie potrzebuję na to aż całej nocy.
Lol :D
Katherine - bo to była ona, bliźniaczo podobna do Eleny, inna tylko w języku ciała i tonie głosu
To jest właśnie to, co najbardziej lubię w Elenie i Katherine (i co dowodzi, że Nina jest naprawdę dobrą aktorką).
- Czemu nie odbierasz telefonu? - zapytał z pretensją Stefan, wracając do domu jakieś pół godziny później. - Co cię tak angażuje, że nie możesz podnieść słuchawki? Skąd w ogóle to szkło na podjeździe? Czemu w salonie jest taki bałagan? Nie można cię na chwilę samego zostawić. Gdzie jesteś?
XDDD
Po tygodniu ciszy na froncie wampiryczno-historycznym wyciągnął kołkownicę zza kanapy, rozłożył ją na stole w bibliotece i poprawił mechanizm wyrzutu. Potem podrzucił ją na próg domu Alarica.
Awwww, prawie jak bukiet róż xD
Alaric zszedł na dół w środku nocy, w zielonych szortach, koszulce King Crimson i z wielką strzelbą w ręku.King Crimson! :D Alaric powinien ( ... )
Reply
Coś Ci opowiem dzisiaj o Brudnym Harrym :DDDD Dzięki za komentarz :D
Reply
Bardzo fajna, błyskotliwa narracja, zwłaszcza z perspektywy Alarica. <3
czując, jak coś zdeterminowanego w jego środku kapituluje w obliczu zmysłowych gratyfikacji
Bardzo życiowe, powiadam.
Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś (niedługo) napiszesz ten pairing. :D
Reply
Zapewne napiszę, to bardzo uczepiony mnie pairing. Poza tym są tacy wdzięczni do pisania.
Reply
Leave a comment