Прыехала я на некалькі дзён у Гародню, сяджу тут, нуджуся, ад нуды пераглядаю сваю гарадзенскую частку бібліятэкі. І вось знаходжу ў ёй кнігу, якую невядома навошта купіла калісьці на букіністычных развалах. “Песнь любви” называецца. 1972 год. Зборнік любоўных вершаў розных народаў СССР. І ўдмурты тут ёсць, і башкіры, і каракалпакі, і, як водзіцца
(
Read more... )
Comments 16
Reply
Reply
Reply
(The comment has been removed)
Reply
Reply
о, бачу, што я не першы пра белае золата камент пішу.
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment