Մենք ինչ-որ շատ ենք դողում մատաղ_սերնդի™ ֆիզիկական անվտանգության ու ամենակարևորը` հոգևոր անաղարտության վրա։
Ու մոռանում ենք, որ մենք էլ ենք մանուկ եղել, պստիկ, ժիր ու … աաա, էս ի՞նչ եմ ասում է։
Հա, ուրեմն, մոռանում ենք, որ մեր երեխա ժամանակ պապիկների, քեռիների, հոպարների, հարևանների, երբեմն նույնիսկ հայրերի սիրելի զվարճանքներից մեկը տղա երեխաներին
(
Read more... )
Comments 5
այ եթե փրկող լինեն, պիտի երեխեքին փետով բակ իջացնեն, ոչ թե սերիալի կամ կոմպի դիմաց թողնեն:
Reply
Reply
Reply
Reply
Ասեմ քանի անգամ եմ ինձ ստիպված լինում հիշացնեմ իմ խոստումը ?)
Լավ էք գրել,հասուն մարդու րեալիստ տեսակետ:
Reply
Leave a comment