Սիրում եմ իմ բոլոր անքուն, վիրտուալ օրերը. ամեն ինչից զատ, դրանք հաստատ անմարդկային շատ աշխատանքից հոգեֆիզիկապես բռնաբարված օրեր չեն ուրեմն, երբ ուղղակի հրապարակային շորերով բառի բուն իմաստով shut down ես լինում հենց բազմոցին... մեռնում մինչև առավոտ...
Comments 11
հաստատ չի լինի՞՞
ինչ գիտես՞՞
դե ուրեմն մի էլ մտածի
կամ գրի ասեմ մտածես, թե չէ :)
Reply
Reply
Reply
Բարի Լույս
Reply
Reply
Reply
Reply
Այրվող, անքուն, անէ
Շոգին գոլորշու, խեղդում է միտքս
շոգին` անօգուտ արու ծանրացած:
Գոլորշին` … ինչի՞՞՞
Սուր պոռթկում ու էլի` եռաց
Գոլորշին շնացած:
Շ: Շշշշ..
Չեն շնչում մտքերս:
Քամի` չկա,
ոչ` շարժում,
Ու վերջը չի գա.
Լռություն:
Անքուն ու անէ:
Սպասում եմ թմբիրին
Բութ ու հով:
Որ ներեմ ինքս ինձ:
Ինչս՞՞՞
Սուր… Չէէէէէ…
Մեկ-երկու…
Մի:
Շըըըըշ, ջան, մի:
կաթոտ լույս,
սառը հով
կգան…
փութկոտ քայլ`
փողոցում`
կգնան
Կքնեմ:
Աղմուկը ինձ տեր:
Կոպերիս տակ` քրքումե արև…
Reply
մի քիչ էլ տխրեցի.
չգիտեմ, ձեզ մոտ ոնց, ինձ մոտ ժամը տասներկուսն է
պորտալարերի..
գրի
Reply
շոգու կանացի ընկալումը շատ ինքնատիպ էր :Ճ
Reply
Leave a comment