Я vs абсцэнная лексіка
Мыла вокны ў бацькоўскай хаце. Пад акном падлеткі гулялі ў футбол. У прынцыпе, мяне па жыцьці ў лаянцы абражае ня сэнс словаў, а эмоцыя, зь якой яны прамоўленыя. А там эмоцыі былі вельмі прыцішаныя, а словы досыць гучныя. Таму згадалася:
***
Першы раз бацька дазволіў сабе нецэнзурна выказацца ў маёй прысутнасьці, калі мне было каля 25-ці гадоў.
***
У 19 гадоў мой тады яшчэ ня муж на лекцыі па гісторыі рускай літаратуры тлумачыў мне, чаму прозьвішча паэта, прабачце, Хераскава лічыцца ня вельмі мілагучным.
***
Слова на літару “п” я ўпершыню дазналася, прачытаўшы на ліхтарым слупе ў парку ва ўзросьце 7-мі год. Пра сэнс у дарослых не пытала, бо ўжо тады ведала, што добрых словаў на слупах ня пішуць, а зразумела сама, суаднёсшы яго гучаньне з самай страшнай дзетсадаўскай лаянкай.
***
Згадак , калі я ўпершыню даведалася слова на літару “х”, мая сьвядомасць не захавала. Няўжо гэта быў такі стрэсавы досьвед?:)
*
***
Першы раз бацька дазволіў сабе нецэнзурна выказацца ў маёй прысутнасьці, калі мне было каля 25-ці гадоў.
***
У 19 гадоў мой тады яшчэ ня муж на лекцыі па гісторыі рускай літаратуры тлумачыў мне, чаму прозьвішча паэта, прабачце, Хераскава лічыцца ня вельмі мілагучным.
***
Слова на літару “п” я ўпершыню дазналася, прачытаўшы на ліхтарым слупе ў парку ва ўзросьце 7-мі год. Пра сэнс у дарослых не пытала, бо ўжо тады ведала, што добрых словаў на слупах ня пішуць, а зразумела сама, суаднёсшы яго гучаньне з самай страшнай дзетсадаўскай лаянкай.
***
Згадак , калі я ўпершыню даведалася слова на літару “х”, мая сьвядомасць не захавала. Няўжо гэта быў такі стрэсавы досьвед?:)
*