Умець кіраваць часам - галоўнае ўменне нашага часу. Уменне атрымліваць як мага хутчэй тое, што хочаш

Калі начальнік ліча што праца ідзе павольна, трэба патрабаваць ад яго заробку пабольш, будзе здавацца, што працаўнік працаваў так ад незадаволеннасці заробкам

Чаму шчасце такое празрыстае, что не бачна, калі яно побач? І толькі прайшоўшы, адвярнушыся, бачыш яго як вясёлку у пераломленых прамянях сонца

Восень гуляе з зімой у карты. Крые жоўтым лісцем свежавыпаўшы снег. І гэта яшчэ пытанне, каму належыць будзе лістапад. Зіма абгортвае восеньскія дрэвы празрыстым ільдом. Лісты на дрэвах становяцца хрусткія як чыпсы.

У вёсцы час цячэ павольней чым у горадзе. І гэта лекуе, прымушае адпачыць, хоць часам становіцца самотна. У вёсцы на небе столькі зорак, што ў гэта цяжка паверыць. Каля грубкі ляжыць грэючыся чорны кошак, і быццам ягоны цень - чорнае кацяня.

Роўна тады, калі ты пачынаеш забываць пра яе, яна нагадвае пра сабе. Яна дакладна адчувае гэты момант. І тады ізноў пачынаецца тое пекла.

Самае смачнае ў памедорыне - гэта соль

Вірт - справа часам небяспечная. Вось абшчаешся з дзяўчынай напрацягу месяцаў, бачыш новыя фоткі, якія яна выкладае, чытаеш СМС, якія яна піша, пару перазвонаў, і ў цябе складваецца вобраз. Нават голас уяўляецца зыходзячы з уяўляемага вобраза. І вось пасля доўгай перапіскі - сустрэча. І яна аказваецца іншай. Не непрыгожай ці старэйшай, а проста ( Read more... )

Цікавы кавалак з інтэрв'ю з Анатолем Тарасам, аўтарам кнігі "Беларусы і рускія - гісторыя імперскіх узаемоадносін": 
 А яшчэ трэба ўспомніць сумна вядомую паездку "дыскутантаў" ад БНФ на расійскае тэлебачанне ў канцы 90-х гадоў. Я спадзяваўся, што туды пашлюць самых разумных хлопцаў, якія валодаюць дарам слова, умеючых "трымаць удар". Занадта добра ( Read more... )

( Read more... )