Click to view
Каму мы патрэбныя, калі не сабе
Калі ўсё адметнае адмятае свет
Калі позірк стомлены ачуняе зноў
И мы з табой марылі аб адным:
Дзе тата з матуляю ўсміхаюцца
Дзе наша ўтульнае пасароміць нас
І так нечакана сярод простых размоў
Адчуеш, што правільна, правільна
Мы выйшлі на вуліцу, і кожны з нас
Не ведаў, куды ісці, напэўна, праз
Гадзіну згубіліся б, але ж
(
Read more... )