Про там

May 08, 2018 06:25


Вот час, он сложен из песочных капель,
В нём счастья только несколько минут,
На фотке дочка улыбнулась папе -
И вспоминается о том, как Там живут.

О том, как сын со мной играет в прятки,
О том, что дома видно из окон,
Сказать бы всем, что всё со мной в порядке,
Но не работает сегодня телефон.

А больше ничего, да и не нужно,
Слова пусты, как их не говори,
Я ( Read more... )

Моё, Больница, Стихи

Leave a comment

Comments 2

azarkinm May 10 2018, 04:26:03 UTC
Як можна крыўдзіцца на чалавека калі ён так захварэў. Гэта ж не наўмысна здарылася з ім... Вам поспехаў. Усе вершы прыгожыя вашыя

Reply

homelka May 14 2018, 04:38:52 UTC
Ёсць стадыі прыняцця гора. І там ёсць Гнеў. А гора ж не толькі ў захварэлага, але і ў яго сям'і. Гэта не заўсёды наўмысная злосць, проста спроба здужаць сітуацыю, але ад гэтага разумення не вельмі лягчэе.

Reply


Leave a comment

Up