kwentuhan.

Feb 17, 2010 22:44

sorry to non-Filipino speaking friends, if ever you're reading this, sorry. i was afraid something would end up lost in translation here.. m(_ _)m

kanina sa office random lang, napag usapan yung tungkol sa mga taong umaakyat ng bus tapos nagpe-preach tapos nag-aabot ng mga sobre, at yung mga taong random na lalapitan ka para manghingi ng pamasahe ( Read more... )

tl;dr, rl, i feel so useless, teru looks back, self-centered, sadness?

Leave a comment

Comments 4

boohaysaging February 17 2010, 14:56:51 UTC
sobrang naiintindihan ko tong post na to. dati din sa may labas ng school may babae na sabi niya wala syang pamasahe. tas binigyan ng friend ko ng pamasahe.

the next day nandun nanaman sya! nanghihingi uli. D:

gusto ko ren tumulong sa tao. kaso kasi ngayon, andami ng pwedeng mangyari sayo. meron ung mga naghyhypnotize tas dudukutan ka ng pera. andami ng scammers.

gusto kong tumira sa lugar at panahon na pwede ako maglakad sa labas na hindi magaalala na madudukutan/scam ako :<

I don't really blame you for the way you acted. Yung environment lang natin talaga nagchachange into something really bad kaya kelangan natin magadapat (kahit na in the process nagiging hindi tayo trusting sa mga tao :<)

Reply


daisuki_arashi February 17 2010, 15:27:07 UTC
aw teru....>.<

huhu di ka naman cold-hearted ***** ano lang talaga minsan di mo lang talaga alam na kung ano ang ngyayari. Napakarami ding pagkakataon na me lumalapit sa akin, gusto ko bigyan ng pagkain ganyan pero di ko nagagawa kasi hindi ko na rin alam ang tama sa mali...

ang gulo di ba, pag wala din ako magawa na literal na tulong. ipinagdadasal ko na lang sila. Sana maayos din sila.

Minsan naman hindi talaga rin naman sapat ung dasal lang. Kailangan me gagawin din namang aksyon kaya ang sinisikapan ko gawin ngayon eh 'yung magvolunteer.

In that way, I hope somehow in my little way, I can make a change.

Don't blame yourself God knows what's in your heart.

*hugs*

Reply


gyelle9 February 18 2010, 02:45:06 UTC
*hugs teru* it happens. the good thing is nakonsensya ka and there will be other times for us to help or we could voluntarily try to help out others in another way para makabawi. another form to help out lola would be to pray for her, i guess.

nangyayari talaga ang ganito, we can't help it but be suspicious of everyone around us. sometimes it's a necessity for us to "survive" in the environment we're in (as you've mentioned.)

Reply


mojojowan February 18 2010, 17:37:08 UTC
"personally, it's really quite hard to tell nowadays who is really needing help and who's just playing. D:"

naku teru naiintindihan din kita~~ kahit gustung gusto natin tumulong, d na natin magawa kasi may mga namamantala na ng mga kabaitan ng mga tao~

naalala ko sinabi ng mom ko sa amin, nung nag confess daw ang lola ko tinanong daw ng lola ko sa pari kung kasalanan din daw ba na d nagaabot or iniisnob ung mga taong nagaabot ng sobre sa bus or ung house to house.. sabi naman daw nung pari d naman daw kasalanan un kasi ipinagbabawal na daw un ng simbahan..

kaya ang ginagawa na lang namin, instead of money binibigyan na lang namin ng pagkain para at least alam na namin kung saan mapupunta ung ibibigay namin XD

Reply


Leave a comment

Up