Беларусь - адзіная суседка Польшчы, якая дагэтуль не абвесціла афіцыйнай жалобы па загінулых у авіякатастрофе пад Смаленскам. Аднак беларусы працягваюць прыносіць кветкі і знічкі да польскай амбасады ў Менску.
ЗЫ: Сябры, а гэта толькі мне сённяшнія маршы з мыльнымі бурбалкамі падаюцца недарэчнымі? :( На мой погляд - крывадушнічаць значна больш. Гэта трагедыя, так. Трагедыя у нашага суседа. Але ж гэта боль і трагедыя суседа, не мая. Я магу яму паспачуваць, але гэта - ня мой боль. І рабіць кіслую міну, а ў душы чакаць "ну хутчэй бы траур скончыўся, каб на дыскатэку пайсьці!" - значна горш, на мой погляд.
Юля, адкажыце, калі ласка на пытаньне. Некалькі тыдняў таму ў выніку тэракта ў Іраке загінулі 57 чалавек. Крыху раней ў маскоўскім мэтро - 39 ці 40. Пажар у "Хромой лошаді" - больш за сотню, землятрус у Перу - некалькі сотняў, землятрус на Гаіці - больш за 200 000. Гэта - толькі тое, што адразу ўспомнілася за апошнія некалькі месяцаў. Дык вось, пытаньне: Вы пасьля усіх гэтых (і іншых, пра якія я забыў) трагедый былі ў жалобе? Не хадзілі на канцэрты ды ў кіно, не адзначалі дні народзінаў сяброў? Ці ўсё ж такі не?
Comments 20
Reply
на месцы сумленных людзей я б іх ігнараваў і не асвятляў.
Reply
(The comment has been removed)
Reply
(The comment has been removed)
Reply
Reply
На мой погляд - крывадушнічаць значна больш. Гэта трагедыя, так. Трагедыя у нашага суседа. Але ж гэта боль і трагедыя суседа, не мая. Я магу яму паспачуваць, але гэта - ня мой боль. І рабіць кіслую міну, а ў душы чакаць "ну хутчэй бы траур скончыўся, каб на дыскатэку пайсьці!" - значна горш, на мой погляд.
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment