толькі што пачула "Тры чарапахі" ў выкананьні групы "Краскі".
як жыць далей?

Гомель - горад бутафорскіх ліхтароў

навошта "Ракаўскаму бровару" шыльда на беларускай, калі тыя, хто там працуе, кажуць з кіслым тварам: "а вы не могли бы по-русски говорить?".  карацей, больш туды не пайду.

апошнім часам ледзь змагаюся з жаданьнем даваць усім парады. жаданьне гэтае ўзьнікае ад таго, што мне здаецца, быццам адна я ведаю, каму што рабіць і каму што трэба. хутчэй бы  гэта скончылася!

апошнім часам нейкім дзіўным чынам пасьпяхова вырашаецца нават тое,
што здавалася зусім тупіковым

из открывшегося передо мной лифта выходит мужичок лет пяти за руку с отцом, смотрит на меня и радостно-удивленно так кричит: "Оооо! Девочки!"

а мог бы и тётей обозвать :)

у нядзелю пачала рабіць спіс музыкі, фільмаў ды мультоў, якія ў нас ёсьць. праца нялёгкая, але карысная.

я тупая.
у меня есть автоматический зонтик.
я закрыла его у себя над головой.
я тупая и мокрая.

мярзотны камар ноччу ўджаліў мяне у пятку.
за што мне такія пакуты?
хачу спаць...

фільм Mirror Mask варты таго, каб яго глядзець. прыгожы.