Згодны з nikita_syskov: усё ідзе ад падыходу ды інтанацыі. І ад таго, хто кажа. Калі на маіх вачах адзін габрэй называе іншага "жыдоўскай мордай", я прамаўчу і проста ціхенька пасьміхнуся. Сам я падобнага ў адносінах да іншых нацыяў ніколі сабе не дазволю. Пасьміхнуся і тады, калі мяне назаве бульбашом мой брат ці сябра. Гэта ня крыўда, гэта як тая халтама (бесталкоўшчына) з вуснаў майго нябошчыка бацькі. Ад чужынцаў - нацыянальных ці сацыяльных - я палічу ў адным выпадку гэта зьнявагай, а ў іншым нават і за гонар. У залежнасьці ад сітуацыі. Калі хочуць давесьці нейкую сваю міфічную перавагу, мяне пакрыўдзіць. Калі выпінаюцца неяк апраўдаць нядобрыя ўчынкі свайго народу, успрыму ў якасьці бездапаможнага "сам дурань" і парадуюся за беларусаў
( ... )
Re: Бульбаш -- абразьливая мянушкаdzjaduljaNovember 14 2009, 03:22:01 UTC
Для Беларуса ўсё гэта ня трэба тлумачыць, для яго гэта самавідавочна. Ён гэта адчувае сэрцам. З вашых-жа выказваньняў бачна, што вы гэтага пазбаўленыя. Успрымаеце зьняважлівую мянушку, якую вам далі суседзі, як «очень милое и доброе слово», яна для вас «бульбаш - это звучит гордо». А гэтая “пярліна думкі” «В общем, [БульбашЪ] трогательное слово, которое скорее имеет отношение к признанию белорусов полноценным этносом, нежели к уничижению национальных традиций.» -- поўны атас, лёгіка думкі тут і блізка не начавала
( ... )
Comments 19
Reply
я люблю бульбу, але я не бульбаш які.
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment