Քարվաճառ-2
Շատ ուշացած ու խղճի-խայթախառը զեկուցում եմ, որ «Գրքեր Քարվաճառին» օպերացիայի երկրորդ փուլը (Նոր Վերինշեն և Եղեգնուտ գյուղեր) բարեհաջող կերպով ավարտվեց: :)
Զուարից հետո որոշվեց ավելի բարդացնել առաջադրանքը` 16 աշակերտ ունեցող մեկ գյուղից միանգամից անցնել երկու գյուղի`Նոր Վերինշեն և Եղեգնուտ գյուղեր, որոնց դպրոցներում սովորում են 100-ից ավել աշակերտ (միասին վերցրած): Նաև առաջին անգամ էր, որ առաջադրանքը դարձավ կոլեկտիվ. միացան նաև ՀԲԸՄ-ի Երիտասարդ արհեստավարժները` իրենց առանձին գրքահավաքով և հանգանակությամբ:
Դպրոցների տնօրենների հետ զրույցից էլ պարզվեց, որ դասագրքային ֆոնդի հետ խնդիրներ չկան, բայց կա ուսումնական գրականության` հատկապես հայ դասականների սուր պակաս: Գրքահավաքը, ինչպես միշտ, շատ «բեղուն» էր, բայց պարզվեց, որ քչերն են պատրաստ բաժանվել իրենց հայ դասականներից (ինչը սպասելի էր :)): Ուստի որոշվեց հանգանակությամբ հավաքված գումարի մեծ մասն ուղղել դեպի գրականության ձեռքբերմանը, իսկ մնացյալով` դպրոցների համար գնել սպորտային պարագաներ:
Գնեցինք ուղիղ 192 հազարի գիրք (այդ թվում` մեծ հանրագիտարանի երկու կոմպլեկտ/, մնացած գումարով էլ` գնդակներ, օղակներ, թենիսի ցանց, պարաններ և այլն: Ֆինանսական մանրամասները գտնվում են ԿՄ-ից անժամանակ (հուսով եմ ժամանակավոր) հեռացված մեր մեեեծ կնճիթով ընկերոջ մոտ: :)
Շարժվեցինք արդեն երկու ավտոմեքենայով մեր անդավաճան ջիպով ու Տիգրան Կյուրեղյանի «բազմափորձ» Նիվայով :): Եղեգնուտում մեզ դիմավորեց դպրոցի տնօրեն Ժորա Սարգսյանը, ով այդ պահին դպրոցի համար ջուր էր քաշում...
ՀՀ շատ գյուղեր դեմ չէին լինի նման դպրոց ունենալ :)
ամեն ինչ` «ձեռամբ մանկանց»
Ճիշտ քարտեզ` ճիշտ կարգախոսով :)
Շատ մանր տառերով :) Դպրոցի տնօրենը երկու շիշ տնական օղի նվիրեց` հոն ու թուզ, որոնցից առաջինն անամոթաբար յուրացրեցի... :)
Հաջորդ կանգառն արդեն Վերինշենում էր...
Դպրոցի շենքը
Կրում ենք, կրում ենք... :))
Վերինշենում ռազմական կրթությանը լուրջ են մոտենում
Գյուղն ունի 220 բնակիչ, որոնցից (բռնվե՛ք) 90-ը երեխա են` մոտ 40%-ը...«Գրքաթափումից» հետո մեզ հյուր կանչեց դպրոցի տնօրեն Շահեն Մարգարյանը, որն ուներ (դեռ բռնված եք, չէ՞) տասներկու երեխա. ամենամեծը ծառայում էր բանակում, իսկ ամենափոքրը 1.5 տարեկան էր: Չգիտեմ` ձեր մոտ ոնց, բայց Հայաստանի ժողովրդագրության իմ հույսը ազատագրված տարածքներում է... :)
12 երեխաներից 4-ը...
12-րդը... :)
Հավաքված «մեծական» գրքերն էլ պահ տվեցինք «մեր հին բարեկամ» Քարվաճառի քաղաքային գրադարանին, որտեղ, պարզվեց, էլի հայ դասականների խնդիր կա...
Շնորհակալություն բո՛-լո՛-րի՛ց` նրանցից, ովքեր մասնակցեցին գրքահավաքին ու հանգանականությանը, ովքեր ոգևորեցին, «բզեցին» ու շտապեցրին մեզ, ովքեր օգնեցին և կազմակերպեցին, ովքեր դիմավորեցին և հյուրընկալեցին...Սա դեռ ընդամենը սկիզբն է... :))
Հ.Գ. vaykuneci առաջարկով հաջորդ թիրախը կլինի Նոր Գետաշեն գյուղը! Մանրամասները` հաջորդիվ...
Հ.Հ.Գ. Հիմա կհարցնեք` բա գրքերի ու գրադարանների ֆոտոներն ո՞ւր են: Ասեմ! Էդ ամբողջը նկարել ենք ֆոտոապարատի տեսառեժիմով, ու հիմա պետք է մի թեթև մոնտաժել ու տեսանյութ սարքել...ո՞վ կօգնի!! :)
Զուարից հետո որոշվեց ավելի բարդացնել առաջադրանքը` 16 աշակերտ ունեցող մեկ գյուղից միանգամից անցնել երկու գյուղի`Նոր Վերինշեն և Եղեգնուտ գյուղեր, որոնց դպրոցներում սովորում են 100-ից ավել աշակերտ (միասին վերցրած): Նաև առաջին անգամ էր, որ առաջադրանքը դարձավ կոլեկտիվ. միացան նաև ՀԲԸՄ-ի Երիտասարդ արհեստավարժները` իրենց առանձին գրքահավաքով և հանգանակությամբ:
Դպրոցների տնօրենների հետ զրույցից էլ պարզվեց, որ դասագրքային ֆոնդի հետ խնդիրներ չկան, բայց կա ուսումնական գրականության` հատկապես հայ դասականների սուր պակաս: Գրքահավաքը, ինչպես միշտ, շատ «բեղուն» էր, բայց պարզվեց, որ քչերն են պատրաստ բաժանվել իրենց հայ դասականներից (ինչը սպասելի էր :)): Ուստի որոշվեց հանգանակությամբ հավաքված գումարի մեծ մասն ուղղել դեպի գրականության ձեռքբերմանը, իսկ մնացյալով` դպրոցների համար գնել սպորտային պարագաներ:
Գնեցինք ուղիղ 192 հազարի գիրք (այդ թվում` մեծ հանրագիտարանի երկու կոմպլեկտ/, մնացած գումարով էլ` գնդակներ, օղակներ, թենիսի ցանց, պարաններ և այլն: Ֆինանսական մանրամասները գտնվում են ԿՄ-ից անժամանակ (հուսով եմ ժամանակավոր) հեռացված մեր մեեեծ կնճիթով ընկերոջ մոտ: :)
Շարժվեցինք արդեն երկու ավտոմեքենայով մեր անդավաճան ջիպով ու Տիգրան Կյուրեղյանի «բազմափորձ» Նիվայով :): Եղեգնուտում մեզ դիմավորեց դպրոցի տնօրեն Ժորա Սարգսյանը, ով այդ պահին դպրոցի համար ջուր էր քաշում...
ՀՀ շատ գյուղեր դեմ չէին լինի նման դպրոց ունենալ :)
ամեն ինչ` «ձեռամբ մանկանց»
Ճիշտ քարտեզ` ճիշտ կարգախոսով :)
Շատ մանր տառերով :) Դպրոցի տնօրենը երկու շիշ տնական օղի նվիրեց` հոն ու թուզ, որոնցից առաջինն անամոթաբար յուրացրեցի... :)
Հաջորդ կանգառն արդեն Վերինշենում էր...
Դպրոցի շենքը
Կրում ենք, կրում ենք... :))
Վերինշենում ռազմական կրթությանը լուրջ են մոտենում
Գյուղն ունի 220 բնակիչ, որոնցից (բռնվե՛ք) 90-ը երեխա են` մոտ 40%-ը...«Գրքաթափումից» հետո մեզ հյուր կանչեց դպրոցի տնօրեն Շահեն Մարգարյանը, որն ուներ (դեռ բռնված եք, չէ՞) տասներկու երեխա. ամենամեծը ծառայում էր բանակում, իսկ ամենափոքրը 1.5 տարեկան էր: Չգիտեմ` ձեր մոտ ոնց, բայց Հայաստանի ժողովրդագրության իմ հույսը ազատագրված տարածքներում է... :)
12 երեխաներից 4-ը...
12-րդը... :)
Հավաքված «մեծական» գրքերն էլ պահ տվեցինք «մեր հին բարեկամ» Քարվաճառի քաղաքային գրադարանին, որտեղ, պարզվեց, էլի հայ դասականների խնդիր կա...
Շնորհակալություն բո՛-լո՛-րի՛ց` նրանցից, ովքեր մասնակցեցին գրքահավաքին ու հանգանականությանը, ովքեր ոգևորեցին, «բզեցին» ու շտապեցրին մեզ, ովքեր օգնեցին և կազմակերպեցին, ովքեր դիմավորեցին և հյուրընկալեցին...Սա դեռ ընդամենը սկիզբն է... :))
Հ.Գ. vaykuneci առաջարկով հաջորդ թիրախը կլինի Նոր Գետաշեն գյուղը! Մանրամասները` հաջորդիվ...
Հ.Հ.Գ. Հիմա կհարցնեք` բա գրքերի ու գրադարանների ֆոտոներն ո՞ւր են: Ասեմ! Էդ ամբողջը նկարել ենք ֆոտոապարատի տեսառեժիմով, ու հիմա պետք է մի թեթև մոնտաժել ու տեսանյութ սարքել...ո՞վ կօգնի!! :)