Մտորումներ ու դիտարկումներ Հայաստան այցելությանս մասին (2-րդ մաս)
1-ին մասն՝ այստեղ
Մեր՝ Հայաստան այցելությունից մոտ մի ամիս առաջ տատիկս էր մահացել։ Նախորդ այցելության ժամանակ մի տեսակ զգում էի, որ հաջորդ անգամ երբ գանք, ինքն այլևս չի լինելու։ Տատիկիս փաստացի մահն էնքան էլ ծանր չտարա, ու նախօրոք էլ գիտեի, որ էդպես է լինելու, որովհետև ես իր մահն ավելի շուտ էի իմ մեջ ապրել. վերջին տարիներին ո՛չ հիշողություն էր ( Read more... )
Comments 1
Ես էլ որ գնացի մեր տուն, մեր այգին լրիվ էր չորացած վիճակում։ Էնքան ծանր էր էդ վիճակում այն տեսնելը, արցունքներս հազիվ զսպելով՝ անկախ ինձնից հա հարցնում էի՝ էս ի՞նչ ա եղել, էս ինչի՞ ա սենց եղել, ով էլ որ կողքս էր, ասում էր՝ բա դուք թողել գնացել եք, նոր տան տերերն էլ են գնացել, բա ինչ պիտի լիներ… Սրտիս դարդ ա եղել։
Reply
Leave a comment