Մի մարդ դրախտ է ընկնում։ Նայում է շուրջը և տեսնում՝ բոլոր մարդիկ ուրախ են, երջանիկ, բարյացակամ։ Իսկ շուրջն ամեն ինչ այնպես է, ինչպես սովորական կյանքում։ Մարդը ման է գալիս, զբոսնում, ամեն ինչ նրան դուր է գալիս։ Եվ նա հրեշտակապետին ասում է.
- Իսկ կարելի՞ է տեսնել, թե դժոխքն ինչ է։ Թեկուզ աչքի պոչով։
- Գնանք, ցույց տամ։
Նրանք գնում են դժոխք։ Մարդը նայում
(
Read more... )
Comments 4
Reply
Reply
Reply
Ես Հայաստանից աղքատ պետություններ գիտեմ, որտեղ չնայած տնտեսական խնդիրներին մեծ պոզիտիվ կա։
Ու «մեր» երգիչները, երաժիշտները, դերասանները, գրողները, բլոգերները, հավատացյալները և քչից շատից հանրության վրա ազդեցություն ունեցող տարրերը նպաստում են նեգատիվի տարածմանը։
Reply
Leave a comment