Հակոբ Հակոբյանի գիրքը

[dabavog]

Էս գրքից սկսվեց իմ ծանոթությունը Հակոբ Հակոբյանի արվեստի հետ
1983, տաս տարեկան էի, բայց հիշում եմ, ինչ հավեսով էի նայում, միգուցե հորս ոգեւորությունն էր փոխանցվել, չգիտեմ

հետո հաճախ տեսել եմ բնօրինակները նկարիչների միության տարբեր ցուցահանդեսներին, այն ժամանակ Նկարիչների տան երկու դահլիճները դեռ բարձր էին, լուսավոր, հատուկ անկրկնելի միջավայրով,

Comments

[khlurd]

Աստված հոգին լուսավորի

[anushanahit]

Էս գիրքը եթբ ես գնեցի,անսահման երջանիկ էի զգում ինձ:Գանձի նման պահել եմ:Վանաձոր - Երևան ճանապարհը անցնելիս աջ ու ձախ ` իր գույներն են:Սիրում եմ իրեն:

[dabavog]

հիմա որ Լոնդոնում էլ տպած հաստ գիրք գտնեմ, մեկ ա էս ամենալավն ա

[anushanahit]

Էնքան եմ թերթել....Ու երբեք չի հոգնեցրել:Ռուդոլֆ Խաչատրյանի գիրքն էլ դժվար ճարեցի:Էլի դուր էր գալիս:Շատ:Բայց անցավ:Այսինքն կարիքը չի եղել նստեմ ու սիրով մանրամասը նայեմ բազում անգամներ,ինչպես էս գիրքը:

[noni_no]

Դպրոցից սիրել էի նրա "Անդորր" նկարը: Մեր տանը նրա ու այլ նկարիչների գործեր կային, էն որ փայլուն թղթի վրա տպում էին առանձին էջերով, իրար չկարած թղթերի վրա: Վաճառում էին իրար մեջ կոճկվող ալբոմների մեջ:

Էդ նկարը պատիս էի փակցրել:

[gago_berlin]

Ինձ էլ ա տարել էդ գիրքը երեխա ժամանակ:

Լավ բա էս վարպետները գնում են, ս ազգը թողնում են վիոլետգրիգորյանների՞ն : ((

[ogostos]

ահա, իմ մոտ էլ էր էդ գրքից սկսել...