Когда в 1996 году по телевизору показывали повешение Наджибуллы, мы сидели за столом и пили чай. У нас гостил дорогой и желанный московский гость - папин дядя, известный журналист.
Он с искренним сожалением смотрел на экран, потом вздохнул:
- Жаль, хороший был парень. А какой мне ковер подарил несколько лет назад!
Click to view
Comments 2
Reply
Լսի, բայց ես էս տարի շատ զարմացա Եգիպտոսի վրա. պայթյուն Ալեքսանդրիայում, ակուլաներ Շարմ Էլ Շեյում, Կահիրեն` գազանանոց... Հեչ չէի մտածի... Ալարկոտ Եգիպտոս էր` փոշի, ժպիտ, աղբ, անծանոթ, բայց տաք...
Բացի էն զուգայհեռից թրքերի հետ, որ գրլ էի:
Reply
Leave a comment