Like :)

[bymayflower]

Рыгор Барадулін

Як гэты свет, як і сябе, хутчэй
Прыдумаў кожны сам сваё каханне.
Адчуўшы шэпту цёмнае дыханне,
Бяссонніцу спакушаных вачэй.
Страх замятаецца завеяй вей.
Грахі замольвае замілаванне.
Бяжыць, сябе не помнячы, спатканне,
I нецярпенне цвеліць салавей.

У пагасціны запрашаюць высі.
I кожны жарсць, як у далонях жар,
Нясе, не баючыся апячыся,
Сябе

Comments

[don_vigo]

Здорово. А завеяй вей в особенности.

[bymayflower]

Даа,музыка:)