Так званыя "брокараўскія" узоры. Не раней за пачатак XX ст. У даваенны час шмат такога шылі. А вось у 50-я шмат дзе ўжо анілінавая рознакаляровасьць з’явілася… Аднак пры тым лёгка можа быць хоць 1980-я, калі бабуля кансэрватарка ;)
Дзякую! Магу дадаць хіба словы жывых сьведкаў. Калі бабцю слухаць, першы рушнік перайшоў у спадчыну ад маці ейнае маці. Прапрабабця Прося з 1880, памерла ў 37-м годзе. Іншыя справа рук бабці - таму пазьнейшыя.
Гэта дакладна не раней 20-х гадаў і не пазней 50-х мінулага стагоддзя, вышыўка па шматнітовым палатне крыжыкам, узоры познія, акрамя можа быцьручніка з вёскі касарычы, магчыма копія ствражытнага ручніка. карункі з фабрфчных нітак і узоры на іх познія з часопісаў, модныя. ад традыцыі засталася кампазіцыя, блізкасць да традыцыйнай азбабленнасці, размяшчэнне арнаментаў, каляровая гама, аблямоўка карункаў чырвонаю ніткаю, шырыня невялікая і па ўсім відаць даўжыня таксама. першы ручнік вышыта па старой намётцы, сведчаць характэрныя натканыя палоскі на тканіне. Сяргей в. Любань
Вышывана дакладна пазьней, чым ткалася, магчыма старой сьляпой бабуляй, дужа канячы крыжык, акрамя апошняга ручніка. Карункі таксама позьнія, груба робленыя (нажаль на здымках не бачна, гэта лён ці бавоўна). А вось палатно сапраўды хутчэй даваеннае.
Comments 8
Reply
Reply
Reply
Reply
Сяргей в. Любань
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment