ІКАНЫ (Мінская вобласць)
І каб завершыць расповяд пра вандроўку па дарозе Р 3 (Бягомля - Зэмбін) хачу распавесці пра цікавы Парк Герояў у Іканах, Барысаўскага раёна.
Парк быў закладзены ў 1964 годзе па ініцыятыве дырэктара мясцовай школы. З дапамогай вучняў былі сабраны матэрыялы аб партызанскай дзейнасці ў наваколлі, створаны школьны музей і парк.
(старая школа зараз зачынена)
У часы Другой сусветнай вайны тут дзейнічала 9 партызайнскіх брыгад. Сярод іх найбольш вядомымі былі брыгада "Жалязняка" і "Дзядзі Колі". Партызанскія брыгады скаардынавалі сваю дзейнасць і ў верасні 1942 года, вызвалілі ад нямейкага войска Бягомль і аднавіла на тэрыторыі раёна савецкую ўладу, стварыўшы Бягомльска-Лепельскую партызанскую зону, Іканы ўваходзілі ў гэту зону, але знаходзіліся ледзьве не на памежжы. Саветы кіравалі раёнам з перапынкам на два месяцы да чэрвеня 1944 года. У зоне вызваленай ад немцаў партызаны зладзілі ваенны аэрадром. Пратрымацца партызанскім брыгадам да прыхода савецкай арміі не атрымалася літаральна менш месяца. У чэрвені нямецкія войскі ўзялі ў кола партызанскія брыгады. На полі каля вёскі Макоўе (каля Мсціжа) засталося ляжаць каля 600 партызан, з большага з брыгады «Дзядзі Колі».
Дрэвы парка высожваліся ў гонар загінуўшых партызан на Макавым полі ў чэрвені 1944 года.
Ад брамы парка да стэлы вядзе алея ўздоўж якой размешчаны помнікі героям Вялікай айчыннай вайны.
Большасць з якіх не мае ніякага дачынення да тэрыторыі Беларусі. Пералічваць і падпісваць не буду, вы і самі здолееце прачытаць іх на фота.
Зараз распрацаваны экскурсійны маршрут па партызайнскім сцежкам Барысаўскага раёна і Іканы ўключаны ў яго, дзякуючы гэтаму парку.
Дарэчы, недалёка ад Ікан, знаходзіцца вёска Бярозаўшчына, дзе можна пабачыць геалагічны помнік - “валуны Быкі” і “Князь-камень”.
Існуе цікавае паданне, што “валуны Быкі” гэта ператвораны ў камні селянін са сваімі валамі, бо быў пакараны за тое, што працаваў на Вялікдзень.
А пра паўтарамятровы “Князь-камень” распавяецца некалькі гісторый. Першая - гэта галава злоснага князя, які настолькі дрэнна адносіўся да сваіх сялян, што зямля праглынула проклятага сялянамі ды скамянелага князя. Другая гісторыя распавядае, што камень - гэта швецкі князь, які ператварыўся ў камень пасля таго, як ён і яго войска зняважыла мясцовую царкву. І трэццяя гісторыя распавядае, што нейдзе каля камня схаваны залаты скарб. І да гэтага моманту гісторыкі не могуць расшыфраваць, што за знакі выбіты на камні.
Можа вам пашансціць болей і вы знойдзеце іх, а ў нас гэта нажаль не атрымалася, бо каарданаты дзе ж знаходзяцца камні мы так і не знайшлі.
А мясціны тут у лесе проста найпрыгажэйшыя. Едзеш так па ціхай лясной дарозе і атрымліваеш асалоду. Уявіце, як тут прыгожа будзе снежнай зімой, калі на дрэвах шапкі снега.
У лесе шмат вераска, які ў мяне дома прастаяў амаль 2 месяцы. А сакрэт яго вечнасьці даволі просты - ён квітнее толькі два тыдні, а пасля кветкі засыхаюць не губляючы сваіх колераў і прыгажосці.
Парк быў закладзены ў 1964 годзе па ініцыятыве дырэктара мясцовай школы. З дапамогай вучняў былі сабраны матэрыялы аб партызанскай дзейнасці ў наваколлі, створаны школьны музей і парк.
(старая школа зараз зачынена)
У часы Другой сусветнай вайны тут дзейнічала 9 партызайнскіх брыгад. Сярод іх найбольш вядомымі былі брыгада "Жалязняка" і "Дзядзі Колі". Партызанскія брыгады скаардынавалі сваю дзейнасць і ў верасні 1942 года, вызвалілі ад нямейкага войска Бягомль і аднавіла на тэрыторыі раёна савецкую ўладу, стварыўшы Бягомльска-Лепельскую партызанскую зону, Іканы ўваходзілі ў гэту зону, але знаходзіліся ледзьве не на памежжы. Саветы кіравалі раёнам з перапынкам на два месяцы да чэрвеня 1944 года. У зоне вызваленай ад немцаў партызаны зладзілі ваенны аэрадром. Пратрымацца партызанскім брыгадам да прыхода савецкай арміі не атрымалася літаральна менш месяца. У чэрвені нямецкія войскі ўзялі ў кола партызанскія брыгады. На полі каля вёскі Макоўе (каля Мсціжа) засталося ляжаць каля 600 партызан, з большага з брыгады «Дзядзі Колі».
Дрэвы парка высожваліся ў гонар загінуўшых партызан на Макавым полі ў чэрвені 1944 года.
Ад брамы парка да стэлы вядзе алея ўздоўж якой размешчаны помнікі героям Вялікай айчыннай вайны.
Большасць з якіх не мае ніякага дачынення да тэрыторыі Беларусі. Пералічваць і падпісваць не буду, вы і самі здолееце прачытаць іх на фота.
Зараз распрацаваны экскурсійны маршрут па партызайнскім сцежкам Барысаўскага раёна і Іканы ўключаны ў яго, дзякуючы гэтаму парку.
Дарэчы, недалёка ад Ікан, знаходзіцца вёска Бярозаўшчына, дзе можна пабачыць геалагічны помнік - “валуны Быкі” і “Князь-камень”.
Існуе цікавае паданне, што “валуны Быкі” гэта ператвораны ў камні селянін са сваімі валамі, бо быў пакараны за тое, што працаваў на Вялікдзень.
А пра паўтарамятровы “Князь-камень” распавяецца некалькі гісторый. Першая - гэта галава злоснага князя, які настолькі дрэнна адносіўся да сваіх сялян, што зямля праглынула проклятага сялянамі ды скамянелага князя. Другая гісторыя распавядае, што камень - гэта швецкі князь, які ператварыўся ў камень пасля таго, як ён і яго войска зняважыла мясцовую царкву. І трэццяя гісторыя распавядае, што нейдзе каля камня схаваны залаты скарб. І да гэтага моманту гісторыкі не могуць расшыфраваць, што за знакі выбіты на камні.
Можа вам пашансціць болей і вы знойдзеце іх, а ў нас гэта нажаль не атрымалася, бо каарданаты дзе ж знаходзяцца камні мы так і не знайшлі.
А мясціны тут у лесе проста найпрыгажэйшыя. Едзеш так па ціхай лясной дарозе і атрымліваеш асалоду. Уявіце, як тут прыгожа будзе снежнай зімой, калі на дрэвах шапкі снега.
У лесе шмат вераска, які ў мяне дома прастаяў амаль 2 месяцы. А сакрэт яго вечнасьці даволі просты - ён квітнее толькі два тыдні, а пасля кветкі засыхаюць не губляючы сваіх колераў і прыгажосці.