Comments | avieczka: Дзеткі з паперкамі, альбо Адна гісторыя пра грошы

avieczka

Дзеткі з паперкамі, альбо Адна гісторыя пра грошы

Jan 07, 2009 00:41

Адным цудоўным зімовым, на дзіва марозным і на дзіва сонечным, днём ідзем мы, я , Грыбочак і Кацюша, па вуліцы. І тут раптам Каця падымае з долу блакітныя паперкі: “О, глядзіце, грошы” Спачатку падалося, што гэта 1000 бел. руб. Але калі развярнулі, вызначылася, што там 2000 расейскіх. Ступар. Уяві трох дзяцей і раптам знойдзеныя 160 к.

( А што б ты зрабіў(-ла) ? )

грошы, выпадак, гісторыя, грыб, людзі, жыццё

Comments 4

by_dialog January 7 2009, 13:02:53 UTC

прост вось мозг зламіць можна, самы просты спосаб гэта уявіць што нейкая незнаёмая дзяўчнка адшукала n ную колькасць грошаў, а потым узял і аддала табе частку. бязумоўна ты будзеш рада гэтым грошам, але ці не задумешся ты што і той самай дзяўчынкі яны на нешта былі патрэбны ?

дабрачыннасць, мабыць апраўдана ў выпадках калі ты ведаеш чалавека, ці у цябе зашмат грошаў. З другога боку калі ты адчуваеш што табе прыемна гэта рабіць...

усё ж мне адаецца што гэта эм. гэта ведаеш як такая вялікая бочка, у якую ты плёскаеш са шклянкі, і для цябе гэта проста добры жэст, цябе насамрэч не асабліва цікавіць навошта гэта робіцца і які ў гэтага будзе вынік, проста "жест помощи" не ведаю неяк так...

трошкі гэта з ментальнасці, мы даволі лёгка растаемся з апошняй кашляй каб аддаць яе таму у каго яе няма, а тое што застаемся самі бяз кашулі...

avieczka January 8 2009, 16:05:06 UTC

так, я б не адмовілася ад набору акрылавых фарбаў, фігурных нажніцаў, акварэльных алоўкаў; я б з радасцю пайшла б у мастацкую краму, натарылася б рознымі патрэбнымі штукамі, аб якіх мару даўно; альбо не, банальна пайшла б за цішоткамі-кофтамі-спадніцамі, а ўрэшце зайшла б мо ў кавярню і правяла б рэшту цудоўнага дня там. Хіба я сказала, што мне гэтага не хочацца ( ... )

by_dialog January 8 2009, 20:10:54 UTC

а чым вызначаць дабрачыннасць ? мо пераводзіць увесь свой заробак і жыць ў картоннай скрыні з пад "атланту" ? ці па 5.500 штомесяц ? і тое і тое дабрачыннасць.

avieczka January 11 2009, 12:56:12 UTC

пералічыць 5500, 55 000 ці 1 000 000 - кожны вырашае сам. Прасцей за ўсё сядзець дома на канапе і разважаць пра тое, што я не змагу нікому дапамагчы не таму, што не хачу, а таму, што я сам бедны і няшчасны.
Проста ў гэтым выпадку ёсць такая "міні" акалічнасць - гэта не мае кроўна заробленыя грошы. Мы іх знайшлі. Не ведаю, сумленне (ці што там сядзіць?) неяк не дазволіла забраць іх. Проста ведаеш, кожны раз, калі нешта знаходзіш, я думаю "а што было б калі іх не было?" Ну проста прайшлі б і ўсё. Па сутнасці, нічога б не змянілася.
ай, карацей. колькі людзей - столькі і думак. думак нават больш