Пяць моў

[avieczka]

Трапілася мне тут нядаўна кніжка.
Кніжка перакуліла мозг і ўвяла ў стан абсалютнай збянтэжанасці.

Уразіў пост адной класнай жанчыны , падвярнулася сесія - чытво зайшло за вечар.

Першая думка была: омг. ну я і дура. чаму мне ніхто не расказаў гэтага раней??!..Не аматарка я куханнай псіхалогіі, але напісана настолькі слушна і трапна, што сківіцы

Comments

[mgnovenie_vecny]

никогда не поздно что-то исправить, если ты в силах хоть что-нибудь сделать.

[avieczka]

а калі не ў сілах? тады позна?)

[euga]

Я чытала кнігу недзе ў 2003 годзе. Тады вельмі спадабалася, таму што я прыклала мовы любові да членаў сваёй сям'і. Атрымалася вельмі смешна, але з таго моманту я не перажываю, што мы амаль не дарым падарункаў на ДН. Не прынята ў нас. :) І нікому насамрэч не трэба. Проста калі хто-небудзь пытае, што табе падарылі, не ведаеш, што адказаць. :))

А яшчэ ў нас... калі ціха пакрыўдзішся на каго-небудзь і потым не ідзеш абдымацца, хоць міла камунікуеш, то ўсё адразу разумеюць, што нешта не так. У нас больш мова дотыкаў у сям'і распаўсюджана. І дапамога. Памятаю, як тата спытаў, ці хачу я мандарынаў. Хачу. Ён прынёс іх а) пачышчанымі, б) разабранымі на долькі, в) прыгожа раскладзенымі на талерцы. Але я ўжо прачытала кнігу і ведала, што гэта ён так сказаў, што любіць мяне. :)))

Ой, пра гэта можна бясконца. :)))))

[avieczka]

о так! :)
я пправерыла на маме. гэта ж жэсць.. працуе! :) усе ранейшыя прэтэнзіі, сваркі ды звадкі - гэта ўсё было яно! я думала, чаго яна занудзіць са сваім посудам, а апынулася.. эх.. апынулася так проста :)