Մհերի լիրիկականն էլ եմ սիրում, քաղաքականն էլ։ Իսկ «Հայրենիք, ընտանիք, հաղթանակ»-ը մեր տանը հնչում ա ամեն օր, առնվազն երկու-երեք անգամ։ Հոգեխանգարված թմամոլ ենք, հո զոռով չի... Ապրես, Մհեր ջան։
Ապրես Մհեր ջան, լսելով քո բոլոր ժանրերի ստեղծագործությունները և քո հարցազրույցները հույսս չի մարում, որ մի օր Հայաստանում էլ է տոն լինելու, քանի որ քո նման երիտասարդներ կան, այսինքն քո տեսակը դեռ կենսունակ է: Էլ չեմ ասում այն վայելքների մասին, որ ապրում ենք քո երգերից:
Comments 2
Reply
Reply
Leave a comment