Իմ սուբյեկտիվ մտքերը Մեծ եղեռնի մասին

[aramazd]

Մտածում էի ընդհանրապես չգրել էս թեմայով, քանի որ առանց ինձ էլ ասողներ շատ կային ու կան, մանավանդ, որ մի քանիսը դա արեցին ուղղակի գերազանց ձեւով (քիչ հետո կտեղադրեմ Պասկեւիչյան Տիգրանի հերթական սուպեր հոդվածը), բայց հետո միտքս փոխեցի, ու որոշեցի մի քանի առանձին տեսակետ/զգացում ներկայացնել` կապված էդ ողբերգական իրադարձությունների հետ:

Եվ այսպես,

Comments

[ext_225319]

100 %-ով խփեցիր նշանակետին !!!

[aramazd]

լու՞րջ: ուրեմն էնքան էլ անհույս չեմ, չէ՞:

շնորհակալ եմ:

ayo!

[ext_232925]

համամիտ եմ Մեծ ախպեր: ավելի լավ դժվար էր շարադրել:

Re: ayo!

[aramazd]

շնորհակալ եմ: մնաց իրականացնելը:
;)

+1

[blue_a_bear]

- Ինձ համար Եղեռնը, բացի ՄԵԾ ողբերգություն լինելուց, նաեւ Վանի հերոսամարտ ա, ֆիդայական-պարտիզանական կռիվ ա, ու խայտառակ դիվանագիտական ու քաղաքական ֆիասկո, որի պատասխանատուն, գոնե` հիմնական պատասխանատուն, Հայ Հեղափոխական Դաշնակցությունն ա:

Re: +1

[aramazd]

ցավով եմ գրել: չեմ չարախնդում: շատ եմ ցավում:

Re: +1

[blue_a_bear]

Գիտեմ

[menaria]

Շատ ճիշտ ես գրել, շնորհակալ եմ:

[aramazd]

ես եմ շնորհակալ:

[svejk_am]

Մի կարևոր բան, բայց մոռանում ես, հայերը իրենց երկրում դարձել էին փոքրամասնություն: Սա երբեք չի արծարծվում: Պատկերացրա շրջապատված լինես տասնապատիկ թշնամիներով ովքեր պատրաստ են «անհավատներին» կոտորելու, որ տիրանան նրանց ունեցվածքին: Որտեղ էլ մի քիչ շատ են եղել դիմադրել են:

«չեմ համարի, որ արժանի չենք եղել մորթվելու»

Դաժան ու շատ սխալ բան ես ասում: Ոչ ոք էլ արժանի չէ մորթվելու: Մորթվելը կամ սպանվելը չունի արժեք, դա հնարավոր չէ չափել և հետևաբար դուրս է ցանկացած արժեհամակարգից: Քո ասածով դու արդարցնում ես մարդասպանին:

[aramazd]

կարեւոր բան ես գրել, խոսք չունեմ:

գիտե՞ս, իհարկե դա զգացմունքային ու սուբյեկտիվ գնահատական ա, ինչպես եւ վերնագրել էի, բայց դրա մեջ, ըստ իս, կա նաեւ պատմական ասեմ թե ի վերուստ ինչ-որ արդարություն: դա կայանում ա հետեւյալում. կան ռեսուրսներ` բնական, մարդկային, ֆինանսական, քաղաքական, հող, ջուր... եթե դու չես կարողանում դրանք տնօրինել, դրանց տեր կանգնել, ուրեմն տեղդ պետք է զիջես նրան, ով կարող է: համաձայն եմ, նման ա ջունգլիների օրենքի, բայց ազգերի ու պետությունների կռիվները առանձնապես չեն զիջում գազանների միջեւ հարաբերություններին: ու եթե մտել ես ռինգ, ուրեմն պետք ա բռնցքամարտես: չեմ կարծում, թե մեծ քաղաքականությունն ու ընդհանրապես կյանքը փափկասուն տիկնանց հավաքատեղի ա:

[svejk_am]

Խնդիրը այն էր, որ մեր պապերը ռինգ չէին մտել: Նրանք փորձում էին ապրել այնպես ինչպես ապրել էին Մանազկերտի ճակատամարտից հետո, երբ թուրքերը դե ֆակտո տիրեցին Արևմտյան կամ Բյուզանդական Հայաստանին: Ժամանակները շատ չէին փոխվել դարերի ընթացքում, և հետևաբար մարդիկ էլ շատ չէին փոխվել: բայց քսնամեկերորդ դարը իր հետ բերեց նացիոնալիզմ և փոփոխություններ: Հեռավոր գյուղերում ու ավաններում ապրող հայ ռամիկն ու արհեստավորը չկարողացան արագորեն հարմարվել այս նոր իրավիճակին քանի որ չկար դրա ինֆրաստրուկտուրան: Չկար ինքնակառավարման համակարգ, չկային գործուն տնտեսական միավորումներ (համքարություններ, արհեստակցական միություններ): Դրա մի պատճառն էլ դեմոգրաֆիկ սփռվածությունն էր գեոգրաֆիկ մեծ ու դժվար անցանելի տարածքում: Այն կենտրոնները որտեղ կար ճանապարհ և հայկական կազմակերպություններ կարողացան դիմադրել և փրկվել: Դրանք են Վանը, Զեյթուն և այլն, որոնք ունեին ինչ որ կազմակերպություններ