2008-ի փետրվարի վերջին էր, եթե չեմ սխալվում՝ 23-ին, գիշերվա կեսին ընկերներիցս մեկը զանգեց /ինքն էլ ոչ ավել ոչ պակաս՝ ոստիկանության սպա/ ու խառնված իրար հետեւից սկսեց շարել. «Գայ, արդեն կրակոցները սկսվել են, արյուն ա թափվում, հանկարծ տնից դուրս չգաս: Ես տենց էլ գիտեի, հիշո՞ւմ ես, ասո՞ւմ էի չէ, որ կրակելու են… ԿԳԲ-ի մոտ են ոնց որ… Չէ, ԿԳԲ-ի
(
Read more... )
Comments 2
Էսքանի հետ լրիվ համաձայն եմ: Բայց ավելի լավ ա ժողովուրդը խառնվի իրար, զգուշանա, քան թե արխային ապրի ու փաստի առաջ կանգնի: Բայց դե իշխանությունների արածն էլ արած չի: Ու դժվար էլ խոստովանեն, որ էդքան մահեր են էղել. արդեն ուշ ա, հո չե՞ն ասելու՝ կներեք, խաբել էինք:
Reply
Reply
Leave a comment