Երևանի մի նեղլիկ փողոցով Նուռիկ տատը դանդաղ ու մտամոլոր քայլում էր:
Նա քիչ առաջ, հերթական անգամ մերժել էր իր ամբողջ կյանքում եղած միակ երկրպագուին ու անասելի փոշմանել էր:
Հիմա մտախոհ, քայլեր էր գցում ու հիշողությունների գիրկն էր ընկել:
Սկզբից, երբ դպրոցական էին ու նույն բակում էին ապրում, մերժեց ընկերության առաջարկը, ու հենց նույն պահին էլ փոշմանեց
(
Read more... )