Կանգառում երկու «ծիտ» են նստում, տեղավորվելուն պես հանում են հեռախոսները ու սկսում ինչ-որ (երեւի շատ կարեւոր) գործողություններ կատարել հեռախոսների հետ։ Զուգահեռ տեղի է ունենում հետեւյալ երկխոսությունը, ընդ որում երկուսն էլ խորացած են իրենց հեռախոսների մեջ, իրար վրա չեն էլ նայում.
- Օօօ՜ֆ, լսի, հոգնել եմ էս հեռախոսից, պտի թազեն առնեմ։
- Հա, լսի, ես
(
Read more... )
Comments 5
Reply
Reply
мне не очень понятна эта страсть к новороченным телефонам за огромные деньги на постсоветском пространстве.
Reply
да, раскладушки.
> мне не очень понятна эта страсть к новороченным телефонам
Мне тоже. Некоторым идиотам приходится по пол-года копить деньги, чтобы купить очередную модную трубку, тем не менее покупают! Прямо эпидемия какая-то.
Reply
Իմ կարծիքով եւ եզրակացությամբ, նման զարգացումները ձեռնտու են ցանկացած ժողովրդավար պետության զարգացման գործում։ Քանզի ուսմունքին, եւ այլ կարեւոր գործերին, օրինակ ընտանիքաշինությանը անուշադրություն չտալով, նպաստում են հիմարաբուծության գործին -- որից էլ վտանգի սպասելու կարիք չկա։
Կարենը շատ լավ նշեց "իրար վրա չեն էլ նայում" խոսքը։ Շուտով ախպերությունը եւ հետո էլ ընկերությունը կփոխեն իրենց իմաստը։ Չգիտեմ, գովեմ, թե՞ դժգոհեմ այս իրավրճակին, բայց ես նման դատարկությունների հետեւից չեմ գնում -- այն է հեռախոսի փայլի, մեքենայի գույնի եւ բացովի կամ փակովի
Reply
Leave a comment