Прагуляемся па Менску: Траецкае прадмесце
Шаноуныя сябры!
Я памятаю пра тое, што абяцала вам вiртуальную прагулку па вулачках нашай беларускай сталiцы. Выконваю абяцанае. Магчыма, цяпер нехта зможа ўбачыць іншы, не знаёмы яму Менск. А прагуляцца мы сёння адправімся па Траецкiм прадмесці.
Так Траецкае прадмесце выглядае з боку станцыі метро Няміга. Гэты выгляд мне здаўся найболей удалым, таму што галінкі дрэва хаваюць жудасны гмах, нядаўна пабудаваны за кварталам, якi выяўна псуе ўсю агульную карціну.
[по-русски)]Дорогие друзья!
Я помню о том, что обещала вам виртуальную прогулку по улочкам нашей белорусской столицы. Исполняю обещанное. Возможно, теперь кто-то сможет увидеть другой, не знакомый ему Минск. А гулять мы сегодня отправимся по Троицкому предместью.
Так Троицкое предместье выглядит из стороны станции метро Немига. Этот вид мне показался наиболее удачным, потому что ветви дерева прячут ужасную высотку, недавно построенную за кварталом, которая явно портит всю общую картину.
Пераходзім праз мост і падыходзім бліжэй, ступаючы на прыступкі даўнейшага квартала
яшчэ трохі ўдалых на мой пагляд ракурсаў:
Далей - Востраў Мужнасці і Смутку ("Остров слёз") - мемарыял, прысвечаны беларускім воінам-інтэрнацыяналістам, загінулым у Афганістане ў 1979-1989
І так выглядае прадмесце з іншага боку.
Кожны будынак, кожная лаўка прымушаюць спыніцца, каб проста палюбавацца. А часам і пераносяць кудысьці ў 19 стагоддзе, ўсё ж нагадваючы цяперашнія вулачкі і панадворкі Вільнюса.
[по-русски)]Каждое здание, каждая скамейка заставляют остановиться, чтобы просто полюбоваться. А моментом и переносят куда-то в 19-е столетие, всё же напоминая нынешние улочки и дворики Вильнюса.
працяг абавязкова будзе!)
Я памятаю пра тое, што абяцала вам вiртуальную прагулку па вулачках нашай беларускай сталiцы. Выконваю абяцанае. Магчыма, цяпер нехта зможа ўбачыць іншы, не знаёмы яму Менск. А прагуляцца мы сёння адправімся па Траецкiм прадмесці.
Так Траецкае прадмесце выглядае з боку станцыі метро Няміга. Гэты выгляд мне здаўся найболей удалым, таму што галінкі дрэва хаваюць жудасны гмах, нядаўна пабудаваны за кварталам, якi выяўна псуе ўсю агульную карціну.
[по-русски)]Дорогие друзья!
Я помню о том, что обещала вам виртуальную прогулку по улочкам нашей белорусской столицы. Исполняю обещанное. Возможно, теперь кто-то сможет увидеть другой, не знакомый ему Минск. А гулять мы сегодня отправимся по Троицкому предместью.
Так Троицкое предместье выглядит из стороны станции метро Немига. Этот вид мне показался наиболее удачным, потому что ветви дерева прячут ужасную высотку, недавно построенную за кварталом, которая явно портит всю общую картину.
Пераходзім праз мост і падыходзім бліжэй, ступаючы на прыступкі даўнейшага квартала
яшчэ трохі ўдалых на мой пагляд ракурсаў:
Далей - Востраў Мужнасці і Смутку ("Остров слёз") - мемарыял, прысвечаны беларускім воінам-інтэрнацыяналістам, загінулым у Афганістане ў 1979-1989
І так выглядае прадмесце з іншага боку.
Кожны будынак, кожная лаўка прымушаюць спыніцца, каб проста палюбавацца. А часам і пераносяць кудысьці ў 19 стагоддзе, ўсё ж нагадваючы цяперашнія вулачкі і панадворкі Вільнюса.
[по-русски)]Каждое здание, каждая скамейка заставляют остановиться, чтобы просто полюбоваться. А моментом и переносят куда-то в 19-е столетие, всё же напоминая нынешние улочки и дворики Вильнюса.
працяг абавязкова будзе!)