неяк падумалася: што я ня ўмею па-настаяшчаму крыўдзіцца, так памаўчу, падуюся ціхењка і ўсё • а калі той чалавек нешта спытае ці папросіць - я заўжды з гатоўнасьцю выканаю, забыўшыся, што тољкі што хацеў бољш ніколі нават не размаўляць зь ім • чаму гэта, таму што так мала ў мяне добрых сяброў, і таму я так моцна трымаюся за ўсіх знаёмых, не хачу
(
Read more... )