"сфагнум" написан с юмором, единственный из того, что я прочла Мартиновича помню, я ржала в троллейбусе, читая кстати, в оригинале он написан на русском, а на белорусский язык его перевёл Виталий Рыжков
"Мова" напісана па-беларуску, а пазней перакладзеная на расейскую. Калісьці Віктар абяцаў пісаць раманы па чарзе -- па-расейску, наступны -- па-беларуску і г.д.
Больше всего из Мартиновича зацепило "Озеро радости". А вот "МОВУ", лично я, рекомендую всем читать на русском, тогда вставки белорусского, более яркие и цепляющие.
вобраз спісаны з чалавека, якога завуць Дзім Дзімыч і які (з большага) прысутнічае ў мяне ў галаве; у каментах у ФБ я пацвердзіў, што кастанедзіянскі складнік у рамане таксама прысутны, але канечне Дон Хуан у дадзеным выпадку гэта хутчэй інструкцыя па чытанні аднаго з узроўняў тэксту, а не сведчанне нейкай заемнасці. "Сфагнум" быў напісаны расійскай мовай, гэтаксама, як і "Параноя" з "Возерам радасці". "Мова" і "Сцюдзёны вырай" ствараліся па-беларуску, апошняя перакладзена ("Вырай" - не).
Вось як раз такі "Мова" пэўна арганічней глядзелася б па-руску (і рускі варыянт хваляць вышэй у каментах), але я ўжо амаль дачытаў па-беларуску і мне падабаецца:)
Comments 17
Reply
Reply
помню, я ржала в троллейбусе, читая
кстати, в оригинале он написан на русском, а на белорусский язык его перевёл Виталий Рыжков
Reply
Reply
Reply
Reply
А вот "МОВУ", лично я, рекомендую всем читать на русском, тогда вставки белорусского, более яркие и цепляющие.
Reply
я пришла к такому же выводу
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment