okee, daar ben ik weer.
De vernietiging van de buik.
De hele outfit is bijna compleet om mezelf sportief te noemen. Het boekje ook al bijna uit. (enkel de belangrijke dingen natuurlijk: hoe voorkom ik blessures...) Mijn idee is om 's ochtends voor het ontbijt te gaan lopen. Weinig mensen. De Rotterdamse lucht oogt lekker en is nog fris tot een uur of 07:00. Toen ik mn pak had aangetrokken en buiten liep voelde het alsof ik in mn pyjama aan het wandelen was. Eerst naar Ahoy gefietst en gewandeld. Dat schijnt de beste warming up te zijn. En toen begon het. Joggen ging vrij goed voor een beginner! Op tijd rust en op tijd weer verder joggen. Totdat ik weer wilde gaan wandelen. Een soort venijnige krampen in mijn schenen! Die het minst voelbaar waren door achteruit te lopen. Natuurlijk raak ik de weg kwijt, en paranoïde als ik ben negeer ik de bordjes en loop totaal de verkeerde kant op. Ik heb met mn zere schenen het hele sportpark omwandeld, op zoek naar mijn fiets... grr... De bordjes waren dus wel goed...
Vanacht kramp in mn bovenbeen en zoals verwacht, nu spierpijn in schenen en kuiten.
Triodate met Evalien en Daniëlla :-)
Daniëlla had ik al sinds de academie niet meer gezien. (En ik ben er haast zeker van dat ze niet bij me in de klas heeft gezeten...) En het was erg gezellig! Met de geijkte onderwerpen als: liefdeslevens, het gebrek daaraan, obsessies, mannetjes zoeken, dates regelen, dagcreme, nachtcreme, groene oogschaduw, glimmende T-zones (nu weet ik dat daar niet het tepelgebied mee wordt bedoeld...), de fictief zwangere buik van evalien, de zwangere buik van Daniëlla, de zwanger ogende buik van Von_Rudolf, etc etc.
Een belangrijke levensles werd er op me afgevuurd door de bijna doorflippende en vooral strengkijkende ponymeisjes tegenover me. (Ik mag NOOIT de hypothetische semi-erotische foto's van ex-en uit het verleden laten zien aan het eventueel huidig relatie object...)
Ach, het moet minstens bespreekbaar zijn vind ik...
Een discussie over mijn bijbaantje als schoonmaker (waar ik overigens in een ruime ochtend mijn vaste lasten uithaal). Ik vind het nog steeds vreemd dat mijn principes en idealen waar dat baantje mee samenhangt maar niet tot mensen doordringt. Later misschien meer daarover.
Ik zou het haast vergeten: Ik heb voor het eerst Japans gegeten. Qua voedsel sta ik bijna overal voor open maar ik moet zeggen dat het nogal tegen viel... Wat had ik? Een soort geroosterde aal met rijst en wat peultjes. Op advies van Evalien. (edit: op advies van Daniëlla) Het had niet de verfijnde smaak die ik bij Japans voedsel eigenlijk verwachte. Het zag er niet eens lekker uit. Het is dat de doos glimmend zwart was, anders zou ik denken te maken gehad te hebben met Tupperware. De grap van de ober deed het daarbij wel goed: "Eén broodje ham/kaas voor meneel".
hmm... Achteraf gezien had ik dat liever gehad. Niet dat het vies was, maar gewoon saai. Mijn moeder kan lekkerdere dingen klaarmaken met een geplastificeerde vis van de Lidl. Ik heb grote spijt geen sushi te hebben besteld, want dat zag er namelijk wel lekker uit.
De stokjes zijn trouwens geweldig. Ik ga thuis oefenen.
Zo das weer genoeg voor één post. Kijken of er leuke foto's bij zitten...
......
Ben alvast naar eindhoven gevlucht ivm het geboortekaartje.