Хлопчыкі на раскапаным трубаправодзе гуляюць у вайну. Дзьве брыгады б'юцца кіямі, абкладзенымі картонам (кшталту для бяспекі). І вось большая брыгада кідаецца ў атаку з крыкамі "За Расію!" пачынаецца махач. Тых што "за Украіну" меней, але яны не саступаюць. У рэшце рэшт лідэр "расейцаў" атрымлівае кіем па жываце і пачынае лаяцца. Бойка спыняецца і ( Read more... )

Ёсць казкі восені, ёсць казкі зімы... Усе яны прыходзяць кожная ў свой час... Ва ўсіх ёсць свой боль і сваё адхланне, бо, калі б не было болю і адхлання, не было бы пра што баяць і казкі... Ёсць казкі, якія распавядаюць вуснамі і пішуць на паперы... У іх можна перажыць і боль і адхланне і супакой быццам бы ў гульні... Ёсць казкі, якія пішуць ( Read more... )

Радуюся першаму снегу... То завіруха, то дождж, то сонца, то зноў завіруха... Ён яшчэ не ўстойлівы -- на тое і першы. Я люблю снег. Своечасовы снег.

Канферэнцыя, якая ў свой час адняла ў мяне столькі нерваў, скончылася. А я зыходжу ў адпачынак.

Дзень святога Яна часткова прысвяціў збору ўраджаю зёлак. Ужо зацвіў святаяннік (лагічна!), а таксама манарда, лаванда і мацярдушка (яна ж арыгана) і серпарэзнік. Добры час для збору змяінага палыну, але я пакуль яго не зразаў, таму што патрэбны для кансервацыі, пажадана свежы. Майран у гэтым годзе сеяў, але той не ўзышоў. Можа варта паспрабаваць ( Read more... )

Аказваецца перавесці грошы на рахунак у Расею з Беларусі гэта так дорага інапружліва! Увесь час маю праблемы з канферэнцыямі, якія праводзяць сродкі на арганізацыю праз банк. Куды прасцей, калі ёсць перавод на фізічную асобу.

http://www.taday.ru/text/1680761.html

Калi прыходзiць вясна, то хоцькi-няхоцькi з ёю прыходзiць зусiм iншае адчуванне жыцця. Больш поwнае, больш яскравае i, безумоwна, больш прыемнае ( Read more... )

Самае непрыемнае ўражанне 19-га на плошчы стварылі шэраговыя менты... Я наогул эмацыйна непераношу міліцыю... Дактрынальныя асновы ў гэтага непераношання вельмі слабыя і вельмі спрэчныя - гэта менавіта эмацыйнае. Нейкі невынішчальны інстынкт закладзены яшчэ з даўніх (можа савецкіх і мо і яшчэ ранейшых) часоў... Страшна не люблю калі пагражаюць ( Read more... )

На мінулым тыдні ў панядзелак я пабачыў поўню. Як агромністы яблык выкацілася ян над вершалінамі усходняга лесу перад вокнамі маёй лабараторыі. Мірная, прыўкрасная поўня... Якой спакойнай і дзівоснай можа быць зімовая прырода ноччу, і якім вялізным дакорам можа яна служыць нам - людзям. Мір і трывалае апірышча сусвету, якое мусіць знаходзіцца ў ( Read more... )