Неяк ў мяне сёлета зусім нечакана за кошт адгулаў з'явіліся калядныя канікулы. Ехаць нікуды не паеду, у такое надвор'е і проста з дому выйсці - учынак на медаль. Вырашыў зладзіць выпрабаванне сваёй сіле волі: змагу ці не кожны дзень чытаць па-кніжцы? Не таміны на тысячу старонак, канечне. Невялікія кніжкі па 150 - 300 старонак, якія даўно хацеў
(
Read more... )
Comments 27
Кніжку Дубоўскага набыў яшчэ да афіцыйнага абвяшчэння аб з'яўленні, прачытаў сам і падкінуў бацьку, нам спадабалася.
"Дзве душы" пачынаў некалі, не здолеў, але "Віленскіх камунараў" нядаўна з задавальненнем перачытаў.
"Валацугаў" не чытаў і не збіраюся, баюся, што на трэцяй кнізе аўтар раптам навучыцца пісаць не можа.
Reply
А раптам, так та я веру ў людзей.
_
Гарэцкага проста хочацца пачытаць, а то стыдна каму сказаць, адну кніжку прачытаў і то забыўся.
Reply
Reply
У аўтара (паводле жж, жыўцом з ім не сутыкалася) склаўся імідж такога харошага хлопца - нейкага выхаванага, інтэлігентнага, прыстойнага, - што яму цяжка штось непрыемнае сказаць. (Як мая сяброўка кажа, - "морда благородная - плюнуть некуда"). Аднак тэксцікі ў кніжцы, на мой суб'ектыўны густ, настолькі шэранькія ды пасрэдныя, што ажно няёмка. Узровень сямікласніка "харашыста".
- Чаму не падрыхтаваны?
- Я вучыў...
І вось я веру, што вучыў... Веру, што стараўся. Але выніку - нуль. Увесь гэты "гумар", калі ўсміхнуцца хочацца чыста з ветлівасці, усе гэтыя банальныя замалёўкі з прэтэнзіяй на іронію... Не ведаю... Прачытала кніжку з адчуваннем няёмкасці.
Reply
А што тычыцца рэпутацыі аўтара, то яна наўрадці на маё мерааванне мела якое значнае ўздзеянне. Бо я абсалютна нічога ня ведаю пра яго рэпутацыю. Такая во сітуёвіна.
Reply
Дарэчы, слова "раман" у кнізе няма.
Reply
Reply
собираюсь попробовать почитать "Валацуг", хочу быть в курсе молодой современной литературы, потому даже Филипенко вторую книгу читаю(
Reply
А так та я сам у шоке, звычайна ў мяне тут таталітарызм. Адвярнуўся на пару гадзін, а тут вун дэмакратыя і свабода слова. Ніпарадак :)
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment