Вось знаеце пра што хачу пагаварыць? Пра мянушкі. Не тыя, што даюць сябрам у двары ці ў школе, а тыя, якімі мы наракаем выпадковых мінакоў, ці разава, такскць, "абзываем" знаёмых. Кшталту, "нічо сабе Рэмба пайшоў" (ясен, пра якога надзьмутага качка), альбо "Барбі" (пра размалёваную бландзінку). Цяпер такога амаль не сустракаю, а вось раней вельмі
(
Read more... )
Comments 19
"Вахмуркай" мяне адзін знаёмы назваўшы быў. Але як Кржэмелека ў адказ атрымаў, то болей не спрабаваў. Вывад: эрудыцыя-сіла! )
Кім быў вялікашаноўны пан Лэпскі я ня ведаю. А вось ад бабулі чуў, што хадзіў ён ВЫКЛЮЧНА ў пары з Баўтруком. Так і казала: "ходзяць, як Баўтрук з Лэпскім".
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Мянушкі з нашай мясцовасці: Мулявін, Трудадзень, Талалай (гэта сталыя мянушкі, што замацаваліся за пэўнымі людзьмі) Мулявіна можна ўмоўна лічыць беларускай :-)
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment