Дзень пачынаўся як усякі звычайны пралетарскі выходны: мяне пабудзіў кот і папрасіў прыбрацца ў яго латочку. Потым лазенка, кава з буцерамі, кніжка. Але ўвесь час мой моск нешта церабіла знутры, нібы я нешта важнае забыўся. Праверыў дату на прадмет юбілеяў і днюшак, патэліў на працу ці сапраўды ў мяне сёння выходны, даж у мамы спытаў, ці ня сніліся
(
Read more... )
Comments 29
Reply
Reply
пакажы хоць, што атрымалася, цікава ж.
Reply
Reply
Reply
:)
Reply
Reply
А Сырнік прывычны, што я з ім як адны дома размаўляю на розныя тэмы :))
Reply
Reply
У мяне проста ў галаве не ўкладаецца, як такое корпанне можа супакойваць. Кароча, каторы раз упэўніваюся, што нам з усякімі вучонымі не па пуці :)
Reply
Reply
Reply
Leave a comment