Падыходзім да дзіцячай пляцоўкі. Насьця (5 г.), убачыўшы дзьвюх дзяўчатак: "І хто эта там? Эта незнаёмыя дзеці! (Далей - злавесным голасам) Зараз яны ператворацца... ў знаёмых"

а - як быццам бы ўчора.


( Read more... )

назіраю

за сваёй маленечкай пястунькаю -

у ружовых калгоціках

на сьмешных яшчэ крываваценькіх ножачках

з даверлівымі гарэзьлівымі вочанькамі

такімі падобнымі да матуліных, бабуліных і, што цешыць, -

крышачку да маіх

на чорна-белых фатаздымках -

якая, гуляючы ў сур’ёзнасьць,

спрабуе ўтрымаць строгі выраз губак

што хоцькі-няхоцькі

ўрэсьце малююць смайлік

( Read more... )

Дарагія матулі і татулі!

Глядзіце пільна дзетак такім пеклам. Мазюкайце іх няшчадна крамамі ва ўсіх месцах і крамоў не шкадуйце! Мы во сваю драбнейшую пралыпалі - два дні тэмпература пад 39 і апёк.
:(

( Read more... )

Насьця, убачыўшы партрэт, тоесны гэтаму юзерпіку (фармату 20х30, бонус-падарунак ад пана фатографа), спачатку запішчала, як часта робіць, калі пазнае на фотаздымках кагосьці зь сям'і, а пасьля пракаментавала ўбачанае: "Тата, тата! Тата ка-ка-ка ( Read more... )