Դիւրընկալ պատմութիւնք․ Ա
Շուշան աղջիկ է։ Նա բնակէ յԵրեւան։ Արշակ տղայ է։ Նա եւս յԵրեւան բնակէ։ Արշակ եղբայր Շուշանայ է։ Շուշան քոյր Արշակայ է։ Շուշան եւ Արշակ բնակեն ի տան ծնողաց իւրեանց։ Տիգրան՝ հայր Շուշանայ եւ Արշակայ բնագէտ է եւ ուսուցանէ ի համալսարանի։ Աշխէն՝ մայր Շուշանայ եւ Արշակայ բանասէր է եւ գործէ ի Մատենադարանի։ Տիգրան եւ Աշխէն սիրեն զմանկունս իւրեանց։ Շուշան՝ դուստր Տիգրանայ եւ Աշխենայ սիրէ զծնողս իւր։ Արշակ եւս սիրէ զծնողս իւր։ Ծնողք սիրեն զմանկունս եւ մանկունք սիրեն զծնողս։ Ծնողք սիրին ի մանկանց եւ մանկունք սիրին ի ծնողաց իւրեանց։
Արշակ հնգից եւ Շուշան եւթանց ամաց են։ Շուշան ի դպրոց երթայ։ Արշակ ի դպրոց ոչ երթայ։ Նա երթայ ի մանկապարտէզ։ Յառաւաւտու Շուշան երթայ ի դպրոց եւ անդ զբազում ինչ ուսանի։ Արշակ եւս գնայ ի մանկապարտէզ եւ անդ խաղայ եւ զուարճանայ ընդ ընկերս իւր։ Ի միջաւրէի Շուշան դառնայ ի դպրոցէ ի տուն։ Փառանձեմ՝ հանի Շուշանայ կերակրէ զնա։ Փառանձեմ հանի Շուշանայ է եւ մայր Տիգրանայ՝ հաւրն Շուշանայ եւ Արշակայ։ Ապա Գարեգին՝ հաւ Շուշանայ եւ Արշակայ եւ հայր Տիգրանայ աւգնէ Շուշանայ կատարել զտնային վարժութիւնս։ Գարեգին այր Փառանձեմայ է, հայր Տիգրանայ եւ հաւ Շուշանայ եւ Արշակայ։ Փառանձեմ կին Գարեգնի է, մայր Տիգրանայ եւ հանի Շուշանայ եւ Արշակայ։
Յերեկոյի ծնողքն մանկանց դառնան վաստակեալ ի տուն։ Մանկունք ընդ առաջ նոցա ելանեն եւ ողջոյն տան նոցա եւ ասեն․ ողջ երո՛ւք սիրելի մայրիկ եւ հայրիկ։ Մեք զձեզ կարի շատ սիրեմք, ձեզ կարաւտիմք եւ սպասեմք։ Ծնողքն համբուրեն զմանկունս իւրեանց եւ ասեն․ եւ մեք զձեզ յոյժ սիրեմք։
Ի կիւրակէի ծնողքն ի գործ ոչ երթան, զի աւր հանգստեան է։ Շուշան եւ Արշակ ընդ ծնողս իւրեանց երթան ի պարտէզ եւ անդ խաղան եւ ուրախ լինին։ Արշակ սիրէ խաղալ գնդակաւ։ Շուշան եւս սիրէ խաղալ գնդակաւ եւ ոստնուլ։
Ի պարտիզի են այղ մանկունք եւս։ Մին ի նոցանէ մերձենայ առ Շուշան եւ հարցանէ․ որպէ՞ս կոչիս․ զի՞նչ է անուն քո։ Շուշան պատասխանի տայ նմա եւ ասէ․ անուն իմ Շուշան է։ Դու եւս ասա՛, թէ զի՞նչ իցէ անուն քո։ Տղայն պատասխանի տայ թե Արմենակ կոչիմ։ Արմենակ պատանի է մետասանից ամաց։ Նա բնակէ ի հարեւան բազմայարկի։ Արշակ տեսանէ, զի Շուշան՝ քոյր իւր խաղայ ընդ անծանաւթի ումեմն եւ փութայ առ քոյր իւր եւ ասէ ցնա․ քոյր իմ, ո՞վ է, որ խաղայն ընդ քեզ։ Շուշան պատասխանի առնէ, թե Արմենակ է՝ ի հարեւան բազմայարկէ։ Եւ սկսանին ի միասին խաղալ եւ բազում ինչ պատմել միմեանց։
Արշակ հնգից եւ Շուշան եւթանց ամաց են։ Շուշան ի դպրոց երթայ։ Արշակ ի դպրոց ոչ երթայ։ Նա երթայ ի մանկապարտէզ։ Յառաւաւտու Շուշան երթայ ի դպրոց եւ անդ զբազում ինչ ուսանի։ Արշակ եւս գնայ ի մանկապարտէզ եւ անդ խաղայ եւ զուարճանայ ընդ ընկերս իւր։ Ի միջաւրէի Շուշան դառնայ ի դպրոցէ ի տուն։ Փառանձեմ՝ հանի Շուշանայ կերակրէ զնա։ Փառանձեմ հանի Շուշանայ է եւ մայր Տիգրանայ՝ հաւրն Շուշանայ եւ Արշակայ։ Ապա Գարեգին՝ հաւ Շուշանայ եւ Արշակայ եւ հայր Տիգրանայ աւգնէ Շուշանայ կատարել զտնային վարժութիւնս։ Գարեգին այր Փառանձեմայ է, հայր Տիգրանայ եւ հաւ Շուշանայ եւ Արշակայ։ Փառանձեմ կին Գարեգնի է, մայր Տիգրանայ եւ հանի Շուշանայ եւ Արշակայ։
Յերեկոյի ծնողքն մանկանց դառնան վաստակեալ ի տուն։ Մանկունք ընդ առաջ նոցա ելանեն եւ ողջոյն տան նոցա եւ ասեն․ ողջ երո՛ւք սիրելի մայրիկ եւ հայրիկ։ Մեք զձեզ կարի շատ սիրեմք, ձեզ կարաւտիմք եւ սպասեմք։ Ծնողքն համբուրեն զմանկունս իւրեանց եւ ասեն․ եւ մեք զձեզ յոյժ սիրեմք։
Ի կիւրակէի ծնողքն ի գործ ոչ երթան, զի աւր հանգստեան է։ Շուշան եւ Արշակ ընդ ծնողս իւրեանց երթան ի պարտէզ եւ անդ խաղան եւ ուրախ լինին։ Արշակ սիրէ խաղալ գնդակաւ։ Շուշան եւս սիրէ խաղալ գնդակաւ եւ ոստնուլ։
Ի պարտիզի են այղ մանկունք եւս։ Մին ի նոցանէ մերձենայ առ Շուշան եւ հարցանէ․ որպէ՞ս կոչիս․ զի՞նչ է անուն քո։ Շուշան պատասխանի տայ նմա եւ ասէ․ անուն իմ Շուշան է։ Դու եւս ասա՛, թէ զի՞նչ իցէ անուն քո։ Տղայն պատասխանի տայ թե Արմենակ կոչիմ։ Արմենակ պատանի է մետասանից ամաց։ Նա բնակէ ի հարեւան բազմայարկի։ Արշակ տեսանէ, զի Շուշան՝ քոյր իւր խաղայ ընդ անծանաւթի ումեմն եւ փութայ առ քոյր իւր եւ ասէ ցնա․ քոյր իմ, ո՞վ է, որ խաղայն ընդ քեզ։ Շուշան պատասխանի առնէ, թե Արմենակ է՝ ի հարեւան բազմայարկէ։ Եւ սկսանին ի միասին խաղալ եւ բազում ինչ պատմել միմեանց։